DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:Polanowska, Jolanta: Francuska kariera Jana Mirosława Peske
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.48917#0165
MIROSŁAW PESKE
II. 3. Jan Peske, "Pejzaż z południowej Francji", akwaforta, sygn., Gabinet Grafiki
i Rysunków Współczesnych, Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. Gr. W. 2898.
Fot. Muzeum Narodowe w Warszawie
III. 3. Jan Peske, "(Paysage du Midi de la France", eau-forte. Inventorie au Gabinet
Grafiki i Rysunków Współczesnych Cabinet de Part graphiąue et des dessins modernes
du Musee national de Varsovie. N° d’inventaire. Gr. W. 2898.
Photo du Musee national de Varsovie
widział jasno już w 1894 r.: chciałbym kiedyś dopro-
wadzić me prace do tego, żeby przemawiały jak najusil-
niej, do uczucia. Szlachetność linii i układu, harmo-
nia i potęga harmonii i światła - oto są moje dążenia6.
Peske brał udział w życiu artystycznym awangardy
postimpresjonistycznej. Debiutował w 1894 r. na Salon
des Independants, w 1895 r. uczestniczył w "manifesta-
cji" grupy nabistów w galerii Le Barć de Boutteville’a i
z nią wielokrotnie wystawiał. Jak napisał w swych
Memoires: Ce milieu artistiąue et amical rrta completement
transforme. W 1897 r. Felix Feneon i Octave Mirbeau
wprowadzili go do środowiska czasopisma "Revue
Blanche", w którego redakcji w 1901 r. miał swą pierwszą
wystawę indywidualną, pokazując na niej ponad trzydzie-
ści pasteli. Została ona uznana za un evenement artistiąue
d’importance przez m.in. Gustave’a Kalina, Mirbeau i
Feneona; była też odnotowana w prasie krajowej7.
W tym okresie, wiatach 1894-1901, w życiu artysty
zaszły ważne zmiany. W 1894 r. po raz pierwszy poje-
chał na plener do wspomnianego Collioure, które od-
tąd stało się dlań jednym z najulubieńszych miejsc. W
1901 r. poślubił Catherine Luschnikoff, rzeźbiarkę po-
chodzącą z Rosji, uczennicę Augustę’ a Rodina i Emile’ a
Antoine’a Bourdelle’a. Życie rodzinne-urodziły się im
trzy córki i syn, artysta godził z "wędrownym" trybem
życia, co wiązało się z coraz wyraźniejszą dominacją
malarstwa pejzażowego w jego twórczości. Peske, poza
dłuższymi pobytami w Paryżu, mieszkał w Bormes na
Wybrzeżu Lazurowym (gdzie miał atelier do 1926 r.) i
w Collioure oraz w pobliskim Argeles-sur-Mer u swego
przyjaciela Etienne Llinasa (il. 2). Innymi ulubionymi
jego miejscami były okolice Barbizon oraz pobliskiego
Bois le Rois i Foret de Fontainebleau. Poza tym malował
w wielu innych regionach kraju, m.in. w Amiens,
Vendee i w Tulonie.
Peske uważał się, zwłaszcza w zakresie malarstwa
pejzażowego, za ucznia impresjonistów: 1’impressionis-
me produisit sur moi litteralement l’effet d’une fenetre
155
II. 3. Jan Peske, "Pejzaż z południowej Francji", akwaforta, sygn., Gabinet Grafiki
i Rysunków Współczesnych, Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. Gr. W. 2898.
Fot. Muzeum Narodowe w Warszawie
III. 3. Jan Peske, "(Paysage du Midi de la France", eau-forte. Inventorie au Gabinet
Grafiki i Rysunków Współczesnych Cabinet de Part graphiąue et des dessins modernes
du Musee national de Varsovie. N° d’inventaire. Gr. W. 2898.
Photo du Musee national de Varsovie
widział jasno już w 1894 r.: chciałbym kiedyś dopro-
wadzić me prace do tego, żeby przemawiały jak najusil-
niej, do uczucia. Szlachetność linii i układu, harmo-
nia i potęga harmonii i światła - oto są moje dążenia6.
Peske brał udział w życiu artystycznym awangardy
postimpresjonistycznej. Debiutował w 1894 r. na Salon
des Independants, w 1895 r. uczestniczył w "manifesta-
cji" grupy nabistów w galerii Le Barć de Boutteville’a i
z nią wielokrotnie wystawiał. Jak napisał w swych
Memoires: Ce milieu artistiąue et amical rrta completement
transforme. W 1897 r. Felix Feneon i Octave Mirbeau
wprowadzili go do środowiska czasopisma "Revue
Blanche", w którego redakcji w 1901 r. miał swą pierwszą
wystawę indywidualną, pokazując na niej ponad trzydzie-
ści pasteli. Została ona uznana za un evenement artistiąue
d’importance przez m.in. Gustave’a Kalina, Mirbeau i
Feneona; była też odnotowana w prasie krajowej7.
W tym okresie, wiatach 1894-1901, w życiu artysty
zaszły ważne zmiany. W 1894 r. po raz pierwszy poje-
chał na plener do wspomnianego Collioure, które od-
tąd stało się dlań jednym z najulubieńszych miejsc. W
1901 r. poślubił Catherine Luschnikoff, rzeźbiarkę po-
chodzącą z Rosji, uczennicę Augustę’ a Rodina i Emile’ a
Antoine’a Bourdelle’a. Życie rodzinne-urodziły się im
trzy córki i syn, artysta godził z "wędrownym" trybem
życia, co wiązało się z coraz wyraźniejszą dominacją
malarstwa pejzażowego w jego twórczości. Peske, poza
dłuższymi pobytami w Paryżu, mieszkał w Bormes na
Wybrzeżu Lazurowym (gdzie miał atelier do 1926 r.) i
w Collioure oraz w pobliskim Argeles-sur-Mer u swego
przyjaciela Etienne Llinasa (il. 2). Innymi ulubionymi
jego miejscami były okolice Barbizon oraz pobliskiego
Bois le Rois i Foret de Fontainebleau. Poza tym malował
w wielu innych regionach kraju, m.in. w Amiens,
Vendee i w Tulonie.
Peske uważał się, zwłaszcza w zakresie malarstwa
pejzażowego, za ucznia impresjonistów: 1’impressionis-
me produisit sur moi litteralement l’effet d’une fenetre
155