DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0430
GERMANIiE A N T I Q_ L I B. I. , 3&
pcregreeuntibuSjUfitatiffimumtelum. nec magisquidquam yutores expave-
fcunt, quam rufticorum in Poloma kiy, &c in Hmigariafejesbot, feupdhza, in Bo-
joha;mo palice; id efkytlavam.*
Ceterum Tacitus neque in libro de Germania, ubi arma Germanoriim, te~
laque enumerat,neque inannalibus & hiftoriis,tibi haud raras ejusdem gentis
cum Romanis pugnas memorat, quidquam de arcuum figittarumq; apud eo.s
autfundaru ufu narrat: quartamen omnibus aliis circum gentibus fuere com-
munia. & de Francis, validainter Germanosgente, multis nominibus inter
Rhenum Albimque incolente, diferte lic Procopius, diclo rer. Gothicar. lib. it;
lo Ov'& Toga et%ov, id eil, neq? arcus habebant. &C de iisdem Agathias, Iib. n : Toga, % Qpw-
dovcts x>c cffatpipov&i. id eft; Arcubus autfundis non utuntur. LTnde fufpicari pronum,
omnem pariter Germaniam duobus iftis teloru generibus caruuTe. Verum de
Fcnnis tamen, Germanorum omnium versus orientem asftiyum extremis, ftc
nofterin fine hbri de Germania: Tennis miraferitas,fwdapaupertas. non arma,non
equi, non penates: vittui bcrba, "Jeftituipei/cs, cubile htimu-s .fola in fagittis ft>es; quas, inopia
ferri,ofiibusajperant. Et de Gothis, quorum antiqua fedes ad Levam Viftula: am-
nis ripam,oftiumque, Vegetius lib. I, cap. xx: DetecJispecloribus ejr capitibus, con-
grefi contraGotthos milites nofiri,multitudinefagittariorufipedeletifmt. Idcirco rectc
de Germanorum quoq; gentedicipotuit,quodStrabo lib.iv fcripfit de Gallis;
20 XpSv&u 3 5 ro^ois hut, ld eft, utuntur quidam & arcubm. Sed qua: forma fpeciesque
fueritarcui Germanico,cognofcerefit cura.Indicathaud obfcurciMarcellinus,
lib.xxn,his verbis: Cumarcusomnium gentiumflexiscuruentur hafiilibus,Scythicifili,
vel Parthici,circumduciis utrirng^introrfiuspandis,drpatulii cornibus,effigieUmx decrefcen-
tis ofiendunt -^medietatem recia & rotundd reguld dividente. Silius Itahcus.hb. vin,de
Hetrufcis : SpicuU bina gerunt; capite codoneferino
Sat cautum: Lycios damnant haftilibus arcus.
ParthicifiveScythici arcus forma eadem,qua; olim, nunc ctiam apud omneis
pariter nationes Perficas, Scythicas ,acSarmaticasmanet. Germanis noftris
dicitur patria lingva ein Tatarifiherflitfihbogen,idel\, 'Tataricus arcus. Apud reli-
30 quas olim genteis, in quarum numero & noftri Germani, quafpecie arcus fue-
rint,fatis aperte docet Marcellinus,his verbis; arcusfiexis curvantur hafiilibus.c[iu.
bus nihil aliud denotatur ,quam arcus illi pra:Iongi, quibus etiamnum Britan-
nieas utuntuiMnfuIa:,& exteri orbis populi omnes: quorum lignum.fivehaltile,
viri ftaturam a;quat. fagitta etiam multo major Scythica, feu Tatarica. unde
etiam ob quamdam longitudinis limilitudinem nomcn ei qtlxfitum compofi-
tum e Romanorum pilo, & ipforum Germanorum fiitfihe, ein fiitfihpiel, & alia
dvAeAofl/tfihpfetl. nam hodieque Germznisfiitfihe, & Gallofrancis_/?«f/?/7i?dici-
tur, quod Latinisfagitta. Tales igitur fuere veterum Gothorum Fennorumque
arcus & fagitta;; quas olfibus aut cornibus afperabanf. quemadmodum etiam
40 nuncapud Bntannias, &in orbe extero. Atque haec fere funt genera armo-
rum telorumque, quibus prifci Germani in bello uli funt.
Cap. xlv.
^De rvetuflifftmo more fugnandi ex curru : item de equitatn,
ft} ritu equitandi.
DE armorum telorumque gcneribus, quibusolim ufi fiintGermani, pe-
dites juxta atque equites, fatis hactenus copiose curatcque differtum
puto. nunc de aliis quoque belii adparatibus pauca qua;dam dicereres
poftulat. De Britannis fic tradit Diodorus, lib. v: KaloMeiv <pctc-i iluu BfuilcmKrjv cw-
toX^-ova, yiv*\, tiffjf tov 7taKa^ov @iov Tcqs dyuiyd^s ^icci^vQf. ■ clpfiaQ$S ydp nctQl txs 7roXi-
fjuss Xljtov&i, Ka.Qct7Ti(> oi 'zs-aAcqoi tuv E'^vo>iv ypaiS cv t5> T^uikm TsroAipw Ktx^cQ^ <&f£cy.lt-
$ov?&t • id eft: Britanniamfierunt indigenas incoleregentets; qus. antiquos adhuc vivendi
mores retinemt. curribus namque in bellis utuntur $ quemadmodum prtfios Gwcorum he-
Hh roa(
pcregreeuntibuSjUfitatiffimumtelum. nec magisquidquam yutores expave-
fcunt, quam rufticorum in Poloma kiy, &c in Hmigariafejesbot, feupdhza, in Bo-
joha;mo palice; id efkytlavam.*
Ceterum Tacitus neque in libro de Germania, ubi arma Germanoriim, te~
laque enumerat,neque inannalibus & hiftoriis,tibi haud raras ejusdem gentis
cum Romanis pugnas memorat, quidquam de arcuum figittarumq; apud eo.s
autfundaru ufu narrat: quartamen omnibus aliis circum gentibus fuere com-
munia. & de Francis, validainter Germanosgente, multis nominibus inter
Rhenum Albimque incolente, diferte lic Procopius, diclo rer. Gothicar. lib. it;
lo Ov'& Toga et%ov, id eil, neq? arcus habebant. &C de iisdem Agathias, Iib. n : Toga, % Qpw-
dovcts x>c cffatpipov&i. id eft; Arcubus autfundis non utuntur. LTnde fufpicari pronum,
omnem pariter Germaniam duobus iftis teloru generibus caruuTe. Verum de
Fcnnis tamen, Germanorum omnium versus orientem asftiyum extremis, ftc
nofterin fine hbri de Germania: Tennis miraferitas,fwdapaupertas. non arma,non
equi, non penates: vittui bcrba, "Jeftituipei/cs, cubile htimu-s .fola in fagittis ft>es; quas, inopia
ferri,ofiibusajperant. Et de Gothis, quorum antiqua fedes ad Levam Viftula: am-
nis ripam,oftiumque, Vegetius lib. I, cap. xx: DetecJispecloribus ejr capitibus, con-
grefi contraGotthos milites nofiri,multitudinefagittariorufipedeletifmt. Idcirco rectc
de Germanorum quoq; gentedicipotuit,quodStrabo lib.iv fcripfit de Gallis;
20 XpSv&u 3 5 ro^ois hut, ld eft, utuntur quidam & arcubm. Sed qua: forma fpeciesque
fueritarcui Germanico,cognofcerefit cura.Indicathaud obfcurciMarcellinus,
lib.xxn,his verbis: Cumarcusomnium gentiumflexiscuruentur hafiilibus,Scythicifili,
vel Parthici,circumduciis utrirng^introrfiuspandis,drpatulii cornibus,effigieUmx decrefcen-
tis ofiendunt -^medietatem recia & rotundd reguld dividente. Silius Itahcus.hb. vin,de
Hetrufcis : SpicuU bina gerunt; capite codoneferino
Sat cautum: Lycios damnant haftilibus arcus.
ParthicifiveScythici arcus forma eadem,qua; olim, nunc ctiam apud omneis
pariter nationes Perficas, Scythicas ,acSarmaticasmanet. Germanis noftris
dicitur patria lingva ein Tatarifiherflitfihbogen,idel\, 'Tataricus arcus. Apud reli-
30 quas olim genteis, in quarum numero & noftri Germani, quafpecie arcus fue-
rint,fatis aperte docet Marcellinus,his verbis; arcusfiexis curvantur hafiilibus.c[iu.
bus nihil aliud denotatur ,quam arcus illi pra:Iongi, quibus etiamnum Britan-
nieas utuntuiMnfuIa:,& exteri orbis populi omnes: quorum lignum.fivehaltile,
viri ftaturam a;quat. fagitta etiam multo major Scythica, feu Tatarica. unde
etiam ob quamdam longitudinis limilitudinem nomcn ei qtlxfitum compofi-
tum e Romanorum pilo, & ipforum Germanorum fiitfihe, ein fiitfihpiel, & alia
dvAeAofl/tfihpfetl. nam hodieque Germznisfiitfihe, & Gallofrancis_/?«f/?/7i?dici-
tur, quod Latinisfagitta. Tales igitur fuere veterum Gothorum Fennorumque
arcus & fagitta;; quas olfibus aut cornibus afperabanf. quemadmodum etiam
40 nuncapud Bntannias, &in orbe extero. Atque haec fere funt genera armo-
rum telorumque, quibus prifci Germani in bello uli funt.
Cap. xlv.
^De rvetuflifftmo more fugnandi ex curru : item de equitatn,
ft} ritu equitandi.
DE armorum telorumque gcneribus, quibusolim ufi fiintGermani, pe-
dites juxta atque equites, fatis hactenus copiose curatcque differtum
puto. nunc de aliis quoque belii adparatibus pauca qua;dam dicereres
poftulat. De Britannis fic tradit Diodorus, lib. v: KaloMeiv <pctc-i iluu BfuilcmKrjv cw-
toX^-ova, yiv*\, tiffjf tov 7taKa^ov @iov Tcqs dyuiyd^s ^icci^vQf. ■ clpfiaQ$S ydp nctQl txs 7roXi-
fjuss Xljtov&i, Ka.Qct7Ti(> oi 'zs-aAcqoi tuv E'^vo>iv ypaiS cv t5> T^uikm TsroAipw Ktx^cQ^ <&f£cy.lt-
$ov?&t • id eft: Britanniamfierunt indigenas incoleregentets; qus. antiquos adhuc vivendi
mores retinemt. curribus namque in bellis utuntur $ quemadmodum prtfios Gwcorum he-
Hh roa(