Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Clüver, Philipp
Philippi Clüveri[i] Germaniae Antiqvae Libri tres: Opus post omnium curas elaboratissimum, tabulis geographicis, et imaginibus, priscum Germanorum cultum moresque referentibus, exornatum — Leiden, 1616 [Cicognara, 3991]

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0864

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
GERMANI£ ANTIQ^ L I B. III. i7J>

toltra Dacorum monteis, Viftulam amnem, & mare Svevicum, indicat Tacitus in fine
libri deGermania, poft cxplicatam Sveviam, his verbis: Hk Svevufinis. Peucinorumt
Venedorumque, & Fennoyum nationes Cermanis, an Sarmatis adfcribam dubito . Dubi-
tare eum heic credo, quia plerique ante eum au&ores Sarmatiae has regiones, ad Viftu-
lam ufque amnem, tribuerant. Expedit tamen mox caufas, cur Germanis adfcriben-
das cenieat; de quibus infra, in fingulamm gentium explicatione, agam. Quinfibi
jam inde ab initio certam ftetifle fententiam, Germanis eas adfcribere, fatis indicat in
exordio mox libri; ubi Cermaniam a Sarmatis non Viftula, aut di&o mari; fed mutuo
metu-, a Dacis vero, qui ultra Viftul* fontem, Hungaria: partcm, Transfilvaniam,

*o Valachiam, Moldaviamque ,inripa Danubii incoluerunt, montibtu feparari ait. At
fi quis forte miretur, vel dubitet, tam immenfum terrarum fpatium, a feptemtrionali
ufque oceano ad mare Ponticum , unas treis incoluifie Germanorum genteis, Teucinos7
v£Hio$, atque Fennos: (nam Venedos fitifleSarmatas,infraoftendam) ismeminerit,
totam vaftiflimam illam GermaniamPlinium, lib. iv, cap. xiv, in v tantum diftri-
buifle incolarum genera 5 quibus tamen nec /Eftii, nec Finni adnumerati. Verum
plureis in lingulis Peucinorum, z£ftiorum, ac Fennorum gcntibus fuifle nariones atquc
nomina, aperte indicat auftor nofter voce pluralis numeri nationes. Ha:c igitur in
univcrfumdidafintdetribushiscegentibus,Germanorumultimis. de fingulis nunc
membratim agendum; eodem fcilicet ordine,quoabau£i:orenoftfocommcmorata?.

^oquamquam a Fennis incipere ordoregionum poftulabat 5 quum Scandinaviae penin-
fulae proxima fit Finningia. Verum ratio, cur Baftarnascum his, tum Vcncdis pr«-
pofuerit auttor, mox infra reddetur.

Cap. xliii.
De Peucinis s qw & Bastarn^J

AV&or igitur nofter ideo PEuciNORum five BasTARNARUM narra-
tionem primo loco inftituit, quia ex remotiflimis in orientem versus Ger*
mani£E populis hi proximi Romanis, Pannonias Mcefiasquefubprovincianim
nomine tenentibus 5 coque omnium notifllmi, & Germanici generis certiflimi. Peu-
cinorum, inquit, Venedorumque, & Tennorumnationes} Cermanis, an Sarmatis afcribam,
dubito. quamquam Peucini, quos quidam Bafiarnas vocant, fermone, cultu,fede, ac domi-
ciltis, ut Germani agunt : fordes omnium, actorpor . ceterum connubiis mixtis nonnibilin
Sarmatarum habitum foeduntur. Reddir heic au&or Caufas , CUl" Baftaina: fivePeUCini

aut Germanis, aut Sarmatis adfcribendi videantur. Caufas, cur Germanis adicribendi,
haud leves, fed multo maxima?; idem fermo , idem corpoiis cuitus, idem vic7u*t
eadem fedes, ncmpc cenis agrorum finibus fixa, eadem domicilia. quas omnia, ut
inquitmox au&or, Sarmatts diverfi : quibus, ut ceteris orientis gentibus, Scythis,

4o atque Perfis, veftis laxa, ac fluida, longaque $ fedes ac domicilium Scythis nullum, in
plauslro, equoque viventibus. praeterque jam di&a, fordes omnium ac torpor, ad Germa-
norum mores quam maxime pertincbant: dc quibus auttor, in eodem libro antca:
Qtotiens beila non ineunt, multum venatibut ,plusper otium transigunt; dediti fomnot
ciboque. fortifitmus quisque ac beilicojsimus nihilagens, delegata domus ejrpenatium, &
agrorum cura feminis, fembusque, ejr infirmifiimoque cuique ex familta, ipftbebent j
mira diverfitate naturx, cum iidem homines fic ament inertiam,ejr oderintquictem,
Has igitur totac tanrasob caufas, merito, ac per fiimmum jus Germanorum gcneri ad-
fcribcndi erant Peucini. E dlverfo tamen, caufa una erat, curdubitare quis poflet, an
non Sarmatis cflent ndfct ibendi: nempe, quia nonfingulis uxoribus, ut reliqui Geima-

^oni, ccrto marrimoniofibi junclis, fed mixtisconnubiis, in Sarmatarum moiem,utcban-
tur. qui quia foedus mos, five animi habitus; fcedatos eo ipfo fuifle Germanos Pcuci-
nos ait au£tor. neque enim alium heic fenfum habet vox hahttm; quidquid Chrifto-
phorusColerusdeveflituSarmatarum,& foedo, utiipfeait, illo braccarumufu, inter-
pretur. Ecquid non magis fcedum ac turpe, nudum , vel brevi iagulo teclum inccdere,
^u^m braccis longaque vefte uti i Omnino fic exiftimo. Sed Peucinorum corporis

veftitum
 
Annotationen