DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0143
^4 PHILIPPI CLUVERIl
wttXifpcicQi.^ opptrji hctQovjav, *j pVivjwvnr&Tegw cBn iluu iQvj^Jiuv , %(ev4Vi6gtt ZjTcl trcofActfgt
•yvpivaircq t d\^pu>v, y rcl (pqovriftctjci tzSc rc 3-ct'ppetv ctvappm&ctJi • Hoc eft: <J\iagno atttem *
fortun&favore ttfm videtttr UVLarim, nam qunm barbari ( de Cimbris Teusonisque
loquitur) qnafiquodam imfetm rejluxu ferrenttir frius in Htfianiam: Jhatium hxbmt,
(imulcorfom militum ex~ercendi, Jimidanimos eorum ad audendumjirrnandi. Sic epi-
tomator Livii, lib. lxvii: Cimbri, vaflatisomnibus, qu&circa Rhodanum &Tyre-
n&umfitnt) fer faltum in HiJJaniam tranfgrejft, ibiquemtdta loca foftdati • a Celttberis
fugatifunt. reverfique in Galliam bellicojis tterum fe Theutonis conjunxerunt. Huc igi-
tur, & ad iJia Plutarchi, ac Flori, fpectant hax: Seneca:: Fjren&m Germanorum
tranfitmnoninhibuit. Per vocem autem pluralis numeri tranfitm,itum acredi- io
tum intcllexit. Ceterooin Plinii panegyrico hallucinari & Liphum, &c Stuckium^
&C Rhenaiium, &{iquialii pro termino ilhc interpretantur Germanix Pyre-
narum montem, infra, hb. iii, cap. l, fufiiisdocebo. Plurailla exempla Li-
phus qua: & qualia habuerit, equidem haud facile divinaverim. probiora ni fue-
rint, falfusomninoubique erit. Ego, tot, «-antifqueauctoribusconfutatis,fir-
mam.haric fententiam ftatuo 5 Gallos genuinosnumquam Germanorum, nec
Germanos Tranfrhefanos Gallorurn nomine a veteribus Romanis fuifle adpel-
latos. Cifrhenanos Germanos, in Gallicofolo, promifcuc nunc Germanos,
nunc GaJJos paffim vocari, haud nefcius fum.
•'iin-ii.il;;.. C a p UT xi.
T>« magnitudine G ERMANIAE antiqtneitem de fintbtu e]tu.
Arteis.igitur vetuftiffirriae Celtica: fuiSh Illyricum,Germaniam, Gallhm,Bn,
\tanmcm y infulasatqueHiJfaniam, fatis hactenus abundcque probatum eft.
At harum longe maxima fuit Germa n ia ; ut qua; reliquas, non
jnodo. lingulas, fed inter fe junctas magnitudinefua fuperavit orrineis : uJtima
terrarumturopa; verfus feptemtriones. nam qui multo latius nunc , quam
phm , nomen Germanise. patere adfcverant; mukis modis quam vehemen- 36
tifiime errare deprehenduntur: maxime ii, qui duplo majoremnuncadfirmant. "
Caufam hujus erroris fuifle video auctoritatem Ptolemad ; quem unum illi, ceu
principem omnium geographorum, fequendum fibi in omriibus ffatuunt: eo-
que,. exhujus defcnptione, antiquam GermaniamRheno, Danubio, ac Vi-
ftula , amnibus, Unuque Germania? , qui vulgo nunc dicitur adcolis de Oofl
fee,bc man Germanico, quodeft inter Cimbricampeninfulamac fyhenioftia,
definiunt. quod terrarum ft>atium multo arctius eile ajunt, quam quo nunc
Cermanicum nomen difperfum cft. etenim &c ultra Viftulam , PruflixLivo-
nixque incolasliodie effe Germanos; 6c extra Danubium Auftrios,Stirios, Baja-
ios, Carinthios, acSvevos; extraRhenum vero, Helvetix incolas, quivulgo^o
dicuntur Svitzeri,item EJfatios, Palatinatenfeis, 6c Lotharingiorumpartem, &
cuidquid hinc porro Germanici nominis ad oceanum ufque extenditur. Veriim
curiftiuni Ptolemaro, y^gyptio homini, dehisregionibus, quarumille, utin-
numeris infra patebit locis, maximefuit ignarus, credere malint, quam Roma-
ra .auctonbus, Plinio, Tacito, & aliis, qui autprope Germaniam, autin ipsa
verfatifuere Germania ; rationem ego video probabilem nullam. Credibilius
fancerat, Tacitum, provinciav Galha: Eelgica; quondam procuratorem, quum
librum fingularem de una terra Germanit edere inftituiflet, diligentius curio-
fusquein eam terram gentemque inquifiviffe, quam Ptolema:um ^gyptium,
totius orbis defcriptorem. quiquantusfitGermania: turbator, noviffima vetu- 50
ftiffimis, fine ulPo:a»tatum difcrimine, permifcens; facile perfpexerint ii, qui
Germaniam ejus cumaliorum auctorum ejufdem terrx defcriptionibus contu-
lerint. Sed Tacirum audiamus; cui uni maxime omnem antiquitatis fua: me-
moriamdebet Germania noftra. Isigitur in limine mox prardictilibri, Cerma-
ma,, inquit, oninis a Galliii, Rhxtiisque & Pannoniis, Rheno, & Danttbio fluminibus,
k Sfir-
wttXifpcicQi.^ opptrji hctQovjav, *j pVivjwvnr&Tegw cBn iluu iQvj^Jiuv , %(ev4Vi6gtt ZjTcl trcofActfgt
•yvpivaircq t d\^pu>v, y rcl (pqovriftctjci tzSc rc 3-ct'ppetv ctvappm&ctJi • Hoc eft: <J\iagno atttem *
fortun&favore ttfm videtttr UVLarim, nam qunm barbari ( de Cimbris Teusonisque
loquitur) qnafiquodam imfetm rejluxu ferrenttir frius in Htfianiam: Jhatium hxbmt,
(imulcorfom militum ex~ercendi, Jimidanimos eorum ad audendumjirrnandi. Sic epi-
tomator Livii, lib. lxvii: Cimbri, vaflatisomnibus, qu&circa Rhodanum &Tyre-
n&umfitnt) fer faltum in HiJJaniam tranfgrejft, ibiquemtdta loca foftdati • a Celttberis
fugatifunt. reverfique in Galliam bellicojis tterum fe Theutonis conjunxerunt. Huc igi-
tur, & ad iJia Plutarchi, ac Flori, fpectant hax: Seneca:: Fjren&m Germanorum
tranfitmnoninhibuit. Per vocem autem pluralis numeri tranfitm,itum acredi- io
tum intcllexit. Ceterooin Plinii panegyrico hallucinari & Liphum, &c Stuckium^
&C Rhenaiium, &{iquialii pro termino ilhc interpretantur Germanix Pyre-
narum montem, infra, hb. iii, cap. l, fufiiisdocebo. Plurailla exempla Li-
phus qua: & qualia habuerit, equidem haud facile divinaverim. probiora ni fue-
rint, falfusomninoubique erit. Ego, tot, «-antifqueauctoribusconfutatis,fir-
mam.haric fententiam ftatuo 5 Gallos genuinosnumquam Germanorum, nec
Germanos Tranfrhefanos Gallorurn nomine a veteribus Romanis fuifle adpel-
latos. Cifrhenanos Germanos, in Gallicofolo, promifcuc nunc Germanos,
nunc GaJJos paffim vocari, haud nefcius fum.
•'iin-ii.il;;.. C a p UT xi.
T>« magnitudine G ERMANIAE antiqtneitem de fintbtu e]tu.
Arteis.igitur vetuftiffirriae Celtica: fuiSh Illyricum,Germaniam, Gallhm,Bn,
\tanmcm y infulasatqueHiJfaniam, fatis hactenus abundcque probatum eft.
At harum longe maxima fuit Germa n ia ; ut qua; reliquas, non
jnodo. lingulas, fed inter fe junctas magnitudinefua fuperavit orrineis : uJtima
terrarumturopa; verfus feptemtriones. nam qui multo latius nunc , quam
phm , nomen Germanise. patere adfcverant; mukis modis quam vehemen- 36
tifiime errare deprehenduntur: maxime ii, qui duplo majoremnuncadfirmant. "
Caufam hujus erroris fuifle video auctoritatem Ptolemad ; quem unum illi, ceu
principem omnium geographorum, fequendum fibi in omriibus ffatuunt: eo-
que,. exhujus defcnptione, antiquam GermaniamRheno, Danubio, ac Vi-
ftula , amnibus, Unuque Germania? , qui vulgo nunc dicitur adcolis de Oofl
fee,bc man Germanico, quodeft inter Cimbricampeninfulamac fyhenioftia,
definiunt. quod terrarum ft>atium multo arctius eile ajunt, quam quo nunc
Cermanicum nomen difperfum cft. etenim &c ultra Viftulam , PruflixLivo-
nixque incolasliodie effe Germanos; 6c extra Danubium Auftrios,Stirios, Baja-
ios, Carinthios, acSvevos; extraRhenum vero, Helvetix incolas, quivulgo^o
dicuntur Svitzeri,item EJfatios, Palatinatenfeis, 6c Lotharingiorumpartem, &
cuidquid hinc porro Germanici nominis ad oceanum ufque extenditur. Veriim
curiftiuni Ptolemaro, y^gyptio homini, dehisregionibus, quarumille, utin-
numeris infra patebit locis, maximefuit ignarus, credere malint, quam Roma-
ra .auctonbus, Plinio, Tacito, & aliis, qui autprope Germaniam, autin ipsa
verfatifuere Germania ; rationem ego video probabilem nullam. Credibilius
fancerat, Tacitum, provinciav Galha: Eelgica; quondam procuratorem, quum
librum fingularem de una terra Germanit edere inftituiflet, diligentius curio-
fusquein eam terram gentemque inquifiviffe, quam Ptolema:um ^gyptium,
totius orbis defcriptorem. quiquantusfitGermania: turbator, noviffima vetu- 50
ftiffimis, fine ulPo:a»tatum difcrimine, permifcens; facile perfpexerint ii, qui
Germaniam ejus cumaliorum auctorum ejufdem terrx defcriptionibus contu-
lerint. Sed Tacirum audiamus; cui uni maxime omnem antiquitatis fua: me-
moriamdebet Germania noftra. Isigitur in limine mox prardictilibri, Cerma-
ma,, inquit, oninis a Galliii, Rhxtiisque & Pannoniis, Rheno, & Danttbio fluminibus,
k Sfir-