DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0799
1j+ philippi clvverii
tfarifcben : aut genuinum nomen thi Nabifeben, Romani vitianint in Narijcosl
De cetero, nomen hoc gentis ultimo refertur a Dione & Capitolino in M. Anto-
nini principatu.. Pofterioribus temporibus, tabuls itinerariae, eodem fitu, inter Ale-
mannos & Marcomannos dicuntur Armalausi : & apud /Ethicum inter Ger-
mania-genteis vitiato vocabulo Ksirmolai. Quando prifcum nomen, ckquadecausa
mutaverint, haud facile dixerim.
Cap. xxx.
^De BoiOH/emo , ejttsque incolis b o 11 s , jq
($r Marcomannis.
TErram Bcjohamicam qui primum Germani incolucrint , incertum eft.
Bo i o s deinde, Gallicamgentem,immigrafle,cxTacitofatisperfpicue difco.
Verba ejus m libro dc Germania hax funt: luxtaHermundurosNartJci, acdein-
de Marcomanni,& Jguadi agunt. Pr<eciptta Marcomannorum gloria, viresque: atque ipfa
etiam fedes, pul/ts olim Bojis, virtuteparta . 7S[ec Karifci, fguadtve degerant. Ea% Cer-
manu velut fions etl, quatenus Danubio prstexitur. Et eodem libio antea: Valtdiores
oltm Gallorum res fuijfe, fummus auclorum divus Iu/ius tradit. eoque tredibile esl, etiam
Gallos in Germaniam tranfgreffos. £>uantulum enim amnis obfiabat, qttb minhs ,ut qu<e- zo
quegens evaluerat, occuparet, permutaretque fedes ,promifcuas adhuc, ejr nui/a regnorum
potentia divifas ? Igitur inter Hercyniam fi/vam,Rhenumque ejr Maenum amnesflelvetii,
ulteriora Bo)i} Galhca utraque gens, tenuere . CManet adhuc Boiemi nomen; fignificatque
loci veterem memoriam •, quamvts mutatis cu/tortbus. Dc tcmpore, quando huc Boji
tranfiverint, tam variasdocliflimorum etiam hominum, tamquc ducrcpanteis video
fententias, ingenteisque errores, uti mirari fatis ncqueam, potuifie eos, in rc haud pcr-
indeobfcura, tam mifere carcutire. Docet id quamdefertifllmis verbisT. Livius, in
Jib. v, qua: hasc funt: Prifco Tirquinio Rom* regnante, Celtarum, quapars Gallu tertid
ei~i, penes Bituriges fumma imepriifuit. ii regem Celtico dabam. ^yimbigatus isfuit;
virtute fortunaque, ciim fua , tumpub/icaprdpoliens: qubd in imperio e)us Ga/Iia adebfiu- 30
gitm hominumque fertilufuit,ut abundans multitudo <vix regi videretur pojfe. Hic magno
natu iffe )am ,exonerarepr<tgravavte turbarcgnum cupiens5 Be/Iovejum, ac Sigovefitm,
fororvfilios, impigros juvenes, mijfurum fe effe in quas dei dedijfent auguriis fcdtis, offen-
dit. quantum tpfi vellent, numerumhominum excirent ■, ne qttagens arcereadvenienteis
pojfet. Tum Stgovejoforttbus dati Hercynii faltus. Bcjos deduxifle Sigovefum, extra
controverfiam crat, quando ab his inctncli, ut ait Patcrculus lib. 11, HercynU ftlvjt
campi, BoiOHjEMi nomenacceperunt,quodinhancufquedicmperdurat,vulgo
Germanis Bbbaim di£tum. at controvcrfum id tamen facere vidctur Cafar, gvavishaud
minusquamLivius, Paterculus, vcl Tacitus, auc~tor. Verba cjus e bclli Gallici com-
ment. vi, intcgra adponcre confilium cft. Fuit, inquk, antea tempus, quum Germa- 40
nos Galli virtute Juperarent ; & ultro be/la inferrent; ac propter hominum multitudi-
nem, agrique inopiam, trans Bhenum colonias mttterent, itaque ea , qud fertilijsima funt
Germanialoca , circitm Hercyniamfilvam , quaw Erato/Iheni, & quibufdam Gntcisfama
notam ejfc video, quam illt Orciniam appe/iant, Vokx. Tcclofiges occuparunt- atque tbi
confederunt. qua gens ad hoc tempus its fedibm fecontinet; Jummamque habet )uiTttix
ejr bellicd laudis epinionem. Aut ego vehementer fallor, aut eadcm de re tres fcriptores,
Ca;far, Livius, Tacitus, fimul loquuntur. Tacitusait Ca:iarcm auclorcm eflfe, vaitdto-
res olim Gal/orum res fuiffe; eoque credtbile , ttiam Gallos in Germaniam tranfgreffos. id
modo ex ipfo Csfare cognovitmis. Livius ait abundantem multitudinem vix regi
potuijfe; idebrjue Ambigatum regem ,pragravante turba regnum exonerajfe, partemque sQ
in Uercynios faltus mifijfe. Calar tradit Gallos,propter hvmtnum wultitudintm, agrique
inopiam, trans Rhcnu colonias mififje in Hercyntamfi/vam. Hac omnia,inquam, inter le
probe conveniunt. in hocunoTacitus a Calaicdiflentit, quod Bo)os aclyyellat, qucsille
Vokas Tetlofagai' At quomcdo diflcntire abeopotuit, quem apcrte fatetur fe auclo-
rcm fequutum \ Vincat igitur, inquics, Calar. At qui poteft; tot contradicentibus
argumcn«
tfarifcben : aut genuinum nomen thi Nabifeben, Romani vitianint in Narijcosl
De cetero, nomen hoc gentis ultimo refertur a Dione & Capitolino in M. Anto-
nini principatu.. Pofterioribus temporibus, tabuls itinerariae, eodem fitu, inter Ale-
mannos & Marcomannos dicuntur Armalausi : & apud /Ethicum inter Ger-
mania-genteis vitiato vocabulo Ksirmolai. Quando prifcum nomen, ckquadecausa
mutaverint, haud facile dixerim.
Cap. xxx.
^De BoiOH/emo , ejttsque incolis b o 11 s , jq
($r Marcomannis.
TErram Bcjohamicam qui primum Germani incolucrint , incertum eft.
Bo i o s deinde, Gallicamgentem,immigrafle,cxTacitofatisperfpicue difco.
Verba ejus m libro dc Germania hax funt: luxtaHermundurosNartJci, acdein-
de Marcomanni,& Jguadi agunt. Pr<eciptta Marcomannorum gloria, viresque: atque ipfa
etiam fedes, pul/ts olim Bojis, virtuteparta . 7S[ec Karifci, fguadtve degerant. Ea% Cer-
manu velut fions etl, quatenus Danubio prstexitur. Et eodem libio antea: Valtdiores
oltm Gallorum res fuijfe, fummus auclorum divus Iu/ius tradit. eoque tredibile esl, etiam
Gallos in Germaniam tranfgreffos. £>uantulum enim amnis obfiabat, qttb minhs ,ut qu<e- zo
quegens evaluerat, occuparet, permutaretque fedes ,promifcuas adhuc, ejr nui/a regnorum
potentia divifas ? Igitur inter Hercyniam fi/vam,Rhenumque ejr Maenum amnesflelvetii,
ulteriora Bo)i} Galhca utraque gens, tenuere . CManet adhuc Boiemi nomen; fignificatque
loci veterem memoriam •, quamvts mutatis cu/tortbus. Dc tcmpore, quando huc Boji
tranfiverint, tam variasdocliflimorum etiam hominum, tamquc ducrcpanteis video
fententias, ingenteisque errores, uti mirari fatis ncqueam, potuifie eos, in rc haud pcr-
indeobfcura, tam mifere carcutire. Docet id quamdefertifllmis verbisT. Livius, in
Jib. v, qua: hasc funt: Prifco Tirquinio Rom* regnante, Celtarum, quapars Gallu tertid
ei~i, penes Bituriges fumma imepriifuit. ii regem Celtico dabam. ^yimbigatus isfuit;
virtute fortunaque, ciim fua , tumpub/icaprdpoliens: qubd in imperio e)us Ga/Iia adebfiu- 30
gitm hominumque fertilufuit,ut abundans multitudo <vix regi videretur pojfe. Hic magno
natu iffe )am ,exonerarepr<tgravavte turbarcgnum cupiens5 Be/Iovejum, ac Sigovefitm,
fororvfilios, impigros juvenes, mijfurum fe effe in quas dei dedijfent auguriis fcdtis, offen-
dit. quantum tpfi vellent, numerumhominum excirent ■, ne qttagens arcereadvenienteis
pojfet. Tum Stgovejoforttbus dati Hercynii faltus. Bcjos deduxifle Sigovefum, extra
controverfiam crat, quando ab his inctncli, ut ait Patcrculus lib. 11, HercynU ftlvjt
campi, BoiOHjEMi nomenacceperunt,quodinhancufquedicmperdurat,vulgo
Germanis Bbbaim di£tum. at controvcrfum id tamen facere vidctur Cafar, gvavishaud
minusquamLivius, Paterculus, vcl Tacitus, auc~tor. Verba cjus e bclli Gallici com-
ment. vi, intcgra adponcre confilium cft. Fuit, inquk, antea tempus, quum Germa- 40
nos Galli virtute Juperarent ; & ultro be/la inferrent; ac propter hominum multitudi-
nem, agrique inopiam, trans Bhenum colonias mttterent, itaque ea , qud fertilijsima funt
Germanialoca , circitm Hercyniamfilvam , quaw Erato/Iheni, & quibufdam Gntcisfama
notam ejfc video, quam illt Orciniam appe/iant, Vokx. Tcclofiges occuparunt- atque tbi
confederunt. qua gens ad hoc tempus its fedibm fecontinet; Jummamque habet )uiTttix
ejr bellicd laudis epinionem. Aut ego vehementer fallor, aut eadcm de re tres fcriptores,
Ca;far, Livius, Tacitus, fimul loquuntur. Tacitusait Ca:iarcm auclorcm eflfe, vaitdto-
res olim Gal/orum res fuiffe; eoque credtbile , ttiam Gallos in Germaniam tranfgreffos. id
modo ex ipfo Csfare cognovitmis. Livius ait abundantem multitudinem vix regi
potuijfe; idebrjue Ambigatum regem ,pragravante turba regnum exonerajfe, partemque sQ
in Uercynios faltus mifijfe. Calar tradit Gallos,propter hvmtnum wultitudintm, agrique
inopiam, trans Rhcnu colonias mififje in Hercyntamfi/vam. Hac omnia,inquam, inter le
probe conveniunt. in hocunoTacitus a Calaicdiflentit, quod Bo)os aclyyellat, qucsille
Vokas Tetlofagai' At quomcdo diflcntire abeopotuit, quem apcrte fatetur fe auclo-
rcm fequutum \ Vincat igitur, inquics, Calar. At qui poteft; tot contradicentibus
argumcn«