DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0152
GtRMANIiE ANTIQ^ LIB. t W§
C a. p. xi i i*
De b^bitationibta, (efr annudagromm commuUtione itemde com*
niuni omnium toiw Germarita pe-puloruin in
pagos divijione.
10
E finibus veteris Germania: dictum eft. quomodo univerfa in varia
■ gentium nationumque divifa fuerit nomina, pofteriiis dicetur ; UDi
-/ antc de moribus univerfe gentis ac vivendi ratione fatis diflertum
fuerit. Mores veterum Germanorum fcripto prodidernnt memoria? pofte-
rum cum alii au&ores paffim, prout hiftoria: narratio cuique fuggeffit; tiim
maxime Jul. Cxfar, T. Livius,& Cornel. Tacitus. Livius id prjeftititjib.ciy.
qui quum totus interierit, ha:c ex eo apud epitomatorem ejus exftant: Frima
pars libri fitum Germanu, moresque continet. Tacitusidem egit in libro, quem
privatim de Germanis compofuit: Cxfar vero in belli Gallici cemmenta-
riorum v i; item comment. i v. ubi equidem unius nationis Svevorum (Chat-
tosefle reliquis auctoribus, fuo locoreddetur) mores defcribere profitetur:
20 at fi ea cum illis, qua; poftea, comment. vi, de universa Germanorum gente
memorat, conferanturj eosdemplane eflefacile quivis deprehendat. Pro-
inde nos etiam promifcue utrumque commentarium fuper universa gente ci-
tabimus. In primis autem notandum, quod Carfar diclo comment. v 1, Ger-
manos ait multum ab GaUorum confivetudine, ideft,amoribus differre. namneque
Druides cos habere_j, quemadmodum Galli, qu* rebus di-vinis prdfimt; neque fit-
crificiis ftudere_j. deorum nuwero eosfilos ducere, quos cernant , & quornm opibm
ttperte jwventur, Solem, & Vukanum, & Lunam : reliquos ne famaquidem accepijfe.
cui rei maxime adverfari videntur ea, qu£ a Tacito, in praediclo libro, re-
feruntur. nam 6c facerdotes rebus divinis prarfuifle ; & facrificiis non mi-
30 nus, quam Gallos, ftuduifle; & deorum maxime Mercurium, dein Hercu-
lem, Martem, Ifidem, Terram matrem, Matremdeum, & Caftores coluif-
fe, ipfe adfirmat: atque omneis fere ritus, confvetudinesque , quas Gallis
fuis adfcribit Cxfar, ille Germanis attribuit. Quapropter verius a Strabo-
ne, qui haud ita multo poft Cxfarem fcripfit, quum notior jam reddita Ro-
manis Germanorum gens, prolata videntur ifta in lib. vii: EvQvs folvtw ra, tti-
gpv tS l'lwa , jxirci 70vs KiATMXS 3 vrfss tLo 'itu Kex,\t$ua re^woi vijxovjcii, f*ix(>ov e£-
dlkdflovm tS KeAm» QvXv, tmti 's&.iovao-pu <$ dyg/.oTrH@*>, r^i rS ftsytQxs , H&j t*is
^avQcTI7®*' Tcl&a 3 v^^fatoi k& poptpdjs > n&tiko-t, t^f (itotg, emgelag tifaafjfy
tSs KeArsf. id eft : Statim ergo trans Rhemtm, posi Gallos, versus orientem incolunt
40 Germani, parum differentes a Gallorum gente, ferttatls, corporumque magnitudinis ,&
flavedinis abundantia. ceterum facie ,moribus, ejr viclu funt quales Gallos ejp diximus.
Et Dio, lib. xxxvni, ipfum Csfarem, quum prcehum eftet commiflurus cum
Marcomannis Germanis, eorumquerege Arioviito, ita apud exercitum lo-
quentem introducit: KcqffyuTot ^ r TaXcnm avnJv, t£>v cpoiuv o-<plo-t, a-vxvot nfMv
o-vy,paxrio~xQv. id eft: & magna Gallorum multitudo , qui hoftium fimiles fiunt,
nobificumin frcelio erunt. Vera ha?c efle, infra in fingulis morum partibus ad-
parebit. proinde in his etiam tradendis , ut in multis aliis, negligentem.
fuifle Carfarem, judicandum eft. Uti gentem fuifle unam Cilticam,
Hiipanos, Gallos, Britannos, atque Germanos , fupra probatum eft; flc,
,50 moribus quoque pene iisdem univerfos vixifle, nifi quatenus Hifpani ac Galli
nonnullas Grxcorum Romanorumque coniVetudines adfumferint 5 clare in-
fra patebit. Sed de Germanis meis prjecipuus mihi heic erit fermo. De iis igi-
turconfvetudinibus nunc agam, qua; univerfis ac fingulis Germanorum na-
tionibus fuere communes. ac primiim quidem dehabitationibus,ac domici-
liis: pofthinc de cujusque nationis agrorum divifionc.
I 4 Aucloj
C a. p. xi i i*
De b^bitationibta, (efr annudagromm commuUtione itemde com*
niuni omnium toiw Germarita pe-puloruin in
pagos divijione.
10
E finibus veteris Germania: dictum eft. quomodo univerfa in varia
■ gentium nationumque divifa fuerit nomina, pofteriiis dicetur ; UDi
-/ antc de moribus univerfe gentis ac vivendi ratione fatis diflertum
fuerit. Mores veterum Germanorum fcripto prodidernnt memoria? pofte-
rum cum alii au&ores paffim, prout hiftoria: narratio cuique fuggeffit; tiim
maxime Jul. Cxfar, T. Livius,& Cornel. Tacitus. Livius id prjeftititjib.ciy.
qui quum totus interierit, ha:c ex eo apud epitomatorem ejus exftant: Frima
pars libri fitum Germanu, moresque continet. Tacitusidem egit in libro, quem
privatim de Germanis compofuit: Cxfar vero in belli Gallici cemmenta-
riorum v i; item comment. i v. ubi equidem unius nationis Svevorum (Chat-
tosefle reliquis auctoribus, fuo locoreddetur) mores defcribere profitetur:
20 at fi ea cum illis, qua; poftea, comment. vi, de universa Germanorum gente
memorat, conferanturj eosdemplane eflefacile quivis deprehendat. Pro-
inde nos etiam promifcue utrumque commentarium fuper universa gente ci-
tabimus. In primis autem notandum, quod Carfar diclo comment. v 1, Ger-
manos ait multum ab GaUorum confivetudine, ideft,amoribus differre. namneque
Druides cos habere_j, quemadmodum Galli, qu* rebus di-vinis prdfimt; neque fit-
crificiis ftudere_j. deorum nuwero eosfilos ducere, quos cernant , & quornm opibm
ttperte jwventur, Solem, & Vukanum, & Lunam : reliquos ne famaquidem accepijfe.
cui rei maxime adverfari videntur ea, qu£ a Tacito, in praediclo libro, re-
feruntur. nam 6c facerdotes rebus divinis prarfuifle ; & facrificiis non mi-
30 nus, quam Gallos, ftuduifle; & deorum maxime Mercurium, dein Hercu-
lem, Martem, Ifidem, Terram matrem, Matremdeum, & Caftores coluif-
fe, ipfe adfirmat: atque omneis fere ritus, confvetudinesque , quas Gallis
fuis adfcribit Cxfar, ille Germanis attribuit. Quapropter verius a Strabo-
ne, qui haud ita multo poft Cxfarem fcripfit, quum notior jam reddita Ro-
manis Germanorum gens, prolata videntur ifta in lib. vii: EvQvs folvtw ra, tti-
gpv tS l'lwa , jxirci 70vs KiATMXS 3 vrfss tLo 'itu Kex,\t$ua re^woi vijxovjcii, f*ix(>ov e£-
dlkdflovm tS KeAm» QvXv, tmti 's&.iovao-pu <$ dyg/.oTrH@*>, r^i rS ftsytQxs , H&j t*is
^avQcTI7®*' Tcl&a 3 v^^fatoi k& poptpdjs > n&tiko-t, t^f (itotg, emgelag tifaafjfy
tSs KeArsf. id eft : Statim ergo trans Rhemtm, posi Gallos, versus orientem incolunt
40 Germani, parum differentes a Gallorum gente, ferttatls, corporumque magnitudinis ,&
flavedinis abundantia. ceterum facie ,moribus, ejr viclu funt quales Gallos ejp diximus.
Et Dio, lib. xxxvni, ipfum Csfarem, quum prcehum eftet commiflurus cum
Marcomannis Germanis, eorumquerege Arioviito, ita apud exercitum lo-
quentem introducit: KcqffyuTot ^ r TaXcnm avnJv, t£>v cpoiuv o-<plo-t, a-vxvot nfMv
o-vy,paxrio~xQv. id eft: & magna Gallorum multitudo , qui hoftium fimiles fiunt,
nobificumin frcelio erunt. Vera ha?c efle, infra in fingulis morum partibus ad-
parebit. proinde in his etiam tradendis , ut in multis aliis, negligentem.
fuifle Carfarem, judicandum eft. Uti gentem fuifle unam Cilticam,
Hiipanos, Gallos, Britannos, atque Germanos , fupra probatum eft; flc,
,50 moribus quoque pene iisdem univerfos vixifle, nifi quatenus Hifpani ac Galli
nonnullas Grxcorum Romanorumque coniVetudines adfumferint 5 clare in-
fra patebit. Sed de Germanis meis prjecipuus mihi heic erit fermo. De iis igi-
turconfvetudinibus nunc agam, qua; univerfis ac fingulis Germanorum na-
tionibus fuere communes. ac primiim quidem dehabitationibus,ac domici-
liis: pofthinc de cujusque nationis agrorum divifionc.
I 4 Aucloj