DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0861
l^S PHTLIPPI GLVVERII
a faliendo, juxta lingvam barbaram, etymologiam ducunt. faltibm enim utettte/, arte qua~
dam ligno incurvo, ad arcm ftmilitudinem, feras affequuntur. K^ipud hos eff anima!t
non fatis abfimile cervo: de cujm ego corio, utfuerat filii hifiidum, veslem, in mtfdum tu-
nic<e,genu tenm aptatam confpexi,ficut jamfati, ut relatum es7, Scritofinni utuntur. itcra
cap. vi: K[ec fatis proculabhoc ,de quo pramifimm Jitore, contra occidentalempartem,
qua (ine fine oceanum pelagmpatet, profundifiima aquarum illa vorago esi, quam ufitate
nomir.e maris umbilicum vocamm. Gentemequidcm, quam heic Diaconus defcribir,
cfle re vera Scritofinnos,nemo inficiari poteft. at regionem tamen,quam depingit, non
cfle eam, quam Iornandes, & Saxo Scritofinnis tribuunt, quamque ctiam nunc in-
colcrc prope Lappiones fcimus; fed eam, qua: nunc vocatur Finnorum marchia, vulgo ia
Findmarck, nemini dubitare licet. quidpe & ad Circium versus in iplooceani litore
. ponit, & voraginem maris ad eam defcribit, quam nunc ad confinia Norvagias, Finno-
marchiaique efie vulgari vocabulo OWae/firoom, vcl, ut alii vocant CMusteflroom intet
infulas Loffoot & Weroe, nemo harum regionum peritusignorat. Caula hujuserro-
ris, gcntiumque ac rcgionum confulio inde Diacono nata eft, quod audivcrar, eflc Fin-
nos fuper Norvagios, efle item fuper hos ,Scritofinnos: quos tamen illc utrosque, me-
moiiae vitio, vel quia non fatis rem perceperat, mirifice confudit, & utramque gentem
fub uno Scritofinnorum vocabulo in unamFinnorummarchiamcompcgit. Vtrum
verdhi Marchiofinni (ncque enim aliudcorumnomenreperio) Tacitijara
avo has regiones incoluerint, an pofteiius ex Finningia huc una cum Scritofinnis 20
transgrcfli fucrint, incertum habeo. Sub Sitonum eos fuifle imperio, fatis diferte cx eo
Jiquet, quod unos SitonasTacitus juxta Svionas nominat.
Ceterum ipfaSiTONUM gens nulla alia fuit, quam qui Eginhardo, & aliis
pofterioris faeculi fcriptonbus dicuntur Nortmanni ; nunc vero fibi ipfis, Sc
conterminisgentibus,vuIg6 Normender, Njrbagger, & Norske, Latinc Norvagii^
ac Norvegii; & regio eorum vulgo Norrige, comracteque Norge, id eft, Nortman~
mrum rtgnum, quam vulgo dicimus Norvagiam. Nomcn eos accepifle a rcgionc
niundi,quam Septemtrionem Latine, Nord, North, & Noord Gcrmanice vocamus,
quia in feptemtrione fiti ftint, dubium efle non potcft. nam bagge cthm incolis efl:
idem quod Latinis incolere, feu inhabitare. Apud Plinium rcgioncmdici Ne r 1- 30
g ON, fupra di&um eft. Apud /Ethicum,mirum cofinographum eadem terraad-
pellatur Noricum- in his verbis: Oceani occidentalis famofit infuU funt ,Crcades, I/fyri.
CUm, Noricum, Ingeonki. Vbi equidem fatis imperite lllyrici vocabulum admifcuit,
quum id alias adDanubium Norico proximumefleaudiviflet. Pcr Noricum, Norl
vagiam cumintelligere,patetex Orcadum mentione, & Ingeonum, quorum nomen
omnem feptemtrionalcm Germaniam quondam occupafle, infra docebo.
Atque haec funt duo illa vetuftifllma fimul vaftiflimaque, & abfolutifilma totius
Europac regna Sveonum, atque SitoNum: quae ad cididc jam annos, cx
quo in Romanorum pervenerintnotitiam, perpetuo eodcm tenorc duraverunt. quan-
to vcro tempomm fpatio,ante Romanorum notitiam, in tantacorpora, tantamqucfO
firmitudinem coaluerint, incertum efl:. Heic igitur immenfa: illius S v e v i a. finis.
Cap. xlii.
De oriintali Germamte Utere, ac termhio,
HActenus Germania: genteis, ad Viftulam ufque amnem, ac ljevum finus Co-
dani five Svevici maris litus, expofuit auclor noftcr omneis. De iis, quas trans
Viftulam, & indexterodicli maris litore pofthinc mcmorat, antequam agam,
de laterehoc Germania: orientali, terminoque ejus, varie ab.antiquis fcriptoribuscon-50
ftinjto, dicendum eft.
Tcrrninum inter Germaniam Sarmatiamque, five, uti tunc vocarunt, Scythiam,
vetuftifllmi geographorum Viftulam amnem ftatueiunt, &finumCodanum. unde
Jia:c Plinii,lib. iv, cap. xiii , poft defcriptionemScandinavia: -."Nec minor eS opu
vione Fiwingia, guidam hac habitari, ad Vislulam ufquefiuvium, 4 Sarmatis, Venedu%
Scyrisi
a faliendo, juxta lingvam barbaram, etymologiam ducunt. faltibm enim utettte/, arte qua~
dam ligno incurvo, ad arcm ftmilitudinem, feras affequuntur. K^ipud hos eff anima!t
non fatis abfimile cervo: de cujm ego corio, utfuerat filii hifiidum, veslem, in mtfdum tu-
nic<e,genu tenm aptatam confpexi,ficut jamfati, ut relatum es7, Scritofinni utuntur. itcra
cap. vi: K[ec fatis proculabhoc ,de quo pramifimm Jitore, contra occidentalempartem,
qua (ine fine oceanum pelagmpatet, profundifiima aquarum illa vorago esi, quam ufitate
nomir.e maris umbilicum vocamm. Gentemequidcm, quam heic Diaconus defcribir,
cfle re vera Scritofinnos,nemo inficiari poteft. at regionem tamen,quam depingit, non
cfle eam, quam Iornandes, & Saxo Scritofinnis tribuunt, quamque ctiam nunc in-
colcrc prope Lappiones fcimus; fed eam, qua: nunc vocatur Finnorum marchia, vulgo ia
Findmarck, nemini dubitare licet. quidpe & ad Circium versus in iplooceani litore
. ponit, & voraginem maris ad eam defcribit, quam nunc ad confinia Norvagias, Finno-
marchiaique efie vulgari vocabulo OWae/firoom, vcl, ut alii vocant CMusteflroom intet
infulas Loffoot & Weroe, nemo harum regionum peritusignorat. Caula hujuserro-
ris, gcntiumque ac rcgionum confulio inde Diacono nata eft, quod audivcrar, eflc Fin-
nos fuper Norvagios, efle item fuper hos ,Scritofinnos: quos tamen illc utrosque, me-
moiiae vitio, vel quia non fatis rem perceperat, mirifice confudit, & utramque gentem
fub uno Scritofinnorum vocabulo in unamFinnorummarchiamcompcgit. Vtrum
verdhi Marchiofinni (ncque enim aliudcorumnomenreperio) Tacitijara
avo has regiones incoluerint, an pofteiius ex Finningia huc una cum Scritofinnis 20
transgrcfli fucrint, incertum habeo. Sub Sitonum eos fuifle imperio, fatis diferte cx eo
Jiquet, quod unos SitonasTacitus juxta Svionas nominat.
Ceterum ipfaSiTONUM gens nulla alia fuit, quam qui Eginhardo, & aliis
pofterioris faeculi fcriptonbus dicuntur Nortmanni ; nunc vero fibi ipfis, Sc
conterminisgentibus,vuIg6 Normender, Njrbagger, & Norske, Latinc Norvagii^
ac Norvegii; & regio eorum vulgo Norrige, comracteque Norge, id eft, Nortman~
mrum rtgnum, quam vulgo dicimus Norvagiam. Nomcn eos accepifle a rcgionc
niundi,quam Septemtrionem Latine, Nord, North, & Noord Gcrmanice vocamus,
quia in feptemtrione fiti ftint, dubium efle non potcft. nam bagge cthm incolis efl:
idem quod Latinis incolere, feu inhabitare. Apud Plinium rcgioncmdici Ne r 1- 30
g ON, fupra di&um eft. Apud /Ethicum,mirum cofinographum eadem terraad-
pellatur Noricum- in his verbis: Oceani occidentalis famofit infuU funt ,Crcades, I/fyri.
CUm, Noricum, Ingeonki. Vbi equidem fatis imperite lllyrici vocabulum admifcuit,
quum id alias adDanubium Norico proximumefleaudiviflet. Pcr Noricum, Norl
vagiam cumintelligere,patetex Orcadum mentione, & Ingeonum, quorum nomen
omnem feptemtrionalcm Germaniam quondam occupafle, infra docebo.
Atque haec funt duo illa vetuftifllma fimul vaftiflimaque, & abfolutifilma totius
Europac regna Sveonum, atque SitoNum: quae ad cididc jam annos, cx
quo in Romanorum pervenerintnotitiam, perpetuo eodcm tenorc duraverunt. quan-
to vcro tempomm fpatio,ante Romanorum notitiam, in tantacorpora, tantamqucfO
firmitudinem coaluerint, incertum efl:. Heic igitur immenfa: illius S v e v i a. finis.
Cap. xlii.
De oriintali Germamte Utere, ac termhio,
HActenus Germania: genteis, ad Viftulam ufque amnem, ac ljevum finus Co-
dani five Svevici maris litus, expofuit auclor noftcr omneis. De iis, quas trans
Viftulam, & indexterodicli maris litore pofthinc mcmorat, antequam agam,
de laterehoc Germania: orientali, terminoque ejus, varie ab.antiquis fcriptoribuscon-50
ftinjto, dicendum eft.
Tcrrninum inter Germaniam Sarmatiamque, five, uti tunc vocarunt, Scythiam,
vetuftifllmi geographorum Viftulam amnem ftatueiunt, &finumCodanum. unde
Jia:c Plinii,lib. iv, cap. xiii , poft defcriptionemScandinavia: -."Nec minor eS opu
vione Fiwingia, guidam hac habitari, ad Vislulam ufquefiuvium, 4 Sarmatis, Venedu%
Scyrisi