DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0862
G E R'M ANIS ANTIQ^ LIB.III.
.fryr/J, /fcVr/i, tradunt. item ifta Solini, cap. xx111: tMdns Sevo, ipfe ingens, necRi-
ph<tis minor coUibus, initium Germanufacit. bunc Ingevones tenent • a quibusprimis,poH
■Scythas, nomen Germanicum confurgit. Haud obicure uterque Finningiam, qua; nunc
-yulgo dicitur Finland, aGcrmanorumnomineacgenereexcludit. Hinc etiam Pto-
tema:us Finnos extra Germania? limiteis in Sarmatia memorat, quamquam alicniflimo
iitu . SedidemaudordifcrtiirtmisverbisGermaniam Viftulaterminat. ilw 3 ava-n-
XikIuj txhdj&v oo'i(\t *i k-m ipg etfiriftiviic, tTnspotyrit, <8s£sg Tav7npx,HfA,tva "ZaoftaltKaoqrt
dxdguaig, ^ *i /ttf ra 'oor\ t7n t!u> eiotjftivlw KtCpaXlw t5 Ovi^iha ts-oQ.fA.x' itlri avrsq 0
Tx-o&fiog, lug ^jaXacxnc,. hoc eft: Latus orientale terminat diitantia, a dtlta converfw-
lo»etufque ad imminenteis Sarmati* monteis\pr<ttereaque diBantia poH monteis addtclum
Vifiul.t fontem : atque hincflumen ipfum, ad mare ufque. Et in defcriptione Sarmatise,
de codcm termino : li ci Ev^u^ri Zapfialta 'zsrt^/o^tm am d\vcrp,uv tco Tt Ovig-^Aec
ttof&ua,^T? ui&£v£ xtipaAvg avrx i^rm la/pfial-tKuv b^tuv ^auuy, xj-i aviitg to7$
*c(>t<nv. id eft : Sarmatia Europ<ta termtnatur aboccidente Vislulaflumine ,& lineainter
fonteme')Us & Sarmaticosmonteisduftti; tumipfis montibus . Sic &; Iornandcs fub ini-
tium de rebus Gothicis: Scanzia a frontepofita eH VisluUfluvii, qui, Sarmaticis monti-
bus ortus, in confycttu Scanzia feptemtrionali oceano trifulcus i/labitur j Germaniam Scy-
thiamque diHerminans. Et M. Vipfanius Agrippa , quem Plinius citat Hb. iv,
cap. xii, his verbis : ^gripp^ totam eum traclum, ab Iftro ad oceanum, bis ad decies
20 centum milliapaffuum in longitudinem} aliquantum minus quadringentis in latitudinem,
ad flumen VtJtulam a defertis SarmatU prodidtt. Heic etiam diiertiflime Viftulapro
termino Satrnatiarri Germaniamque inter ftatuitur : nam de Sarmatia: gentibus proxi-
me Plinius egit. Hinc ctiam in fine cap. xiii, nimis exiguam Gcrmaniac latitudi-
nem, inter ortum & occafum idcm tribuit Agrippa, cclxviii millia pafluum. qua
in re mox quoqv.e rcprehenditur a Plinio. Rh<tti<t, inquit hic,prope unius majore latitu-
dine, fane circa excejfum ejus Jitbac7<e. nam Germania multispoHea annis, nec tota, perm
xognita eH. Eft autem Rhaetiarum juxtaDanubii ripam, a Rhenoad/Eni confluen»
tem, tanta latitudo, quantam univerfae tribuit Agrippa Germaniae. Sed nec Mela Ger-
manicum nomen ultra Viftulam proferr. fic enimaitlib. 111, cap. 111, poft de.
3G fcriptionem Rheni amnis: Germania hinc ripis ejus ufque ad Alpes, k meridie ipfts AlpU
bus, ab oriente Sarmaticarum confnio gentium-; qua feptemtrionem fl>ec7at> oceani ittore ob~
dttcla esl. cap. vero iv: Sarmatia intus ,quam ad mare ,latior,ab iis,qu<eJequuntur9
Vtfulaamne difcreta ; qua retro abit^ufque ad Islrumflumen fe immittit.
At poft Agrippae ac Mela' actatem, quum ha?c feptemtrionispars mclius jam apcr-
tiusque Romanis nofceretur, popuiosque ad Vcncdicum iinum incolcre Germanici
generis, qui Vencdos Sarmatasexpulerant, compcrtum eiTet; Germanici nominis ter-
minum etiam ultra amncm Viftulam protulerunt fcriptorcs. Hinc nofter in principio
mox libri de Germania, Germanos a Sarmatis Dacisque, mtttuo metu, aut montibus fepa-
rari tradit: nullo nequc Viftula, ncquc alioamnc nominato. recenfetque, in flne Ii,
40 bri, Germania; gentcis, qua? tians finum Codanum Viftulamque & Dacorum monteis
incoluerunt, Fennos , t^Fiios, atque Peucinos , five Bafiarnas. Ejusdem opinionis
fuifle & Plinium, cum ex ipfius, tum ex epitomatoris ejus Solini monimcntis elici po-
teft . Plinius lib. 1 v, cap. xi 1 .■ Superiora autem inter Danubium & Hercyniumfaltumt
ufque ad Pannonica hiberna Carnunti ^Germanorumque ibiconfinium, campos ejrplana la-
Zyges Sarmata, montes vero & faltus,pulfiab his Daci, ad Pathiffum amnem a Maro^five
u Duria eft, a Svevis , regnoqtie Vanniano dirimens eos 5 averfa Battcrn* tenent, aliiaue
inde Germani. Baftarnas, ab his locis ad oftia ufque Danubii & Ponticum mare quon-
dam pertinenteis, fuifle Germanos, non modo e didis Tacito, ac Plinio; fed ex Livio
quoquc, ac Stratjone, fuo loco comprobabitur. Qui igitur illi alii fupra Eaftarnas
30 Germani, nifi quos e/£#ios, inter Baftarnas Fcnnosque, apud Viftula: ripam} adpellat
Tacitus 5 Idem intellexiflc ex Plinio videtur epitomator ejus Solinus. fic enim
cap. xxi 11 , de Germariiae tcrminis tradit: Extenditur intcr Hercynium faltum ,ejrru-
fes Sarmatarum : ubi incipit, Danubio, ubi definit, Rhenoperfundttur. De internis e)us
partibus^ilbis, Guttalus, Vistula,amnes altifstmipr<ecipitamur tn oceanum. Qua: tamcn
veiba multiplici fcatent mendo: quo ante purganda, quam de iis, qua: ad rcm noftram
fpcclantj
.fryr/J, /fcVr/i, tradunt. item ifta Solini, cap. xx111: tMdns Sevo, ipfe ingens, necRi-
ph<tis minor coUibus, initium Germanufacit. bunc Ingevones tenent • a quibusprimis,poH
■Scythas, nomen Germanicum confurgit. Haud obicure uterque Finningiam, qua; nunc
-yulgo dicitur Finland, aGcrmanorumnomineacgenereexcludit. Hinc etiam Pto-
tema:us Finnos extra Germania? limiteis in Sarmatia memorat, quamquam alicniflimo
iitu . SedidemaudordifcrtiirtmisverbisGermaniam Viftulaterminat. ilw 3 ava-n-
XikIuj txhdj&v oo'i(\t *i k-m ipg etfiriftiviic, tTnspotyrit, <8s£sg Tav7npx,HfA,tva "ZaoftaltKaoqrt
dxdguaig, ^ *i /ttf ra 'oor\ t7n t!u> eiotjftivlw KtCpaXlw t5 Ovi^iha ts-oQ.fA.x' itlri avrsq 0
Tx-o&fiog, lug ^jaXacxnc,. hoc eft: Latus orientale terminat diitantia, a dtlta converfw-
lo»etufque ad imminenteis Sarmati* monteis\pr<ttereaque diBantia poH monteis addtclum
Vifiul.t fontem : atque hincflumen ipfum, ad mare ufque. Et in defcriptione Sarmatise,
de codcm termino : li ci Ev^u^ri Zapfialta 'zsrt^/o^tm am d\vcrp,uv tco Tt Ovig-^Aec
ttof&ua,^T? ui&£v£ xtipaAvg avrx i^rm la/pfial-tKuv b^tuv ^auuy, xj-i aviitg to7$
*c(>t<nv. id eft : Sarmatia Europ<ta termtnatur aboccidente Vislulaflumine ,& lineainter
fonteme')Us & Sarmaticosmonteisduftti; tumipfis montibus . Sic &; Iornandcs fub ini-
tium de rebus Gothicis: Scanzia a frontepofita eH VisluUfluvii, qui, Sarmaticis monti-
bus ortus, in confycttu Scanzia feptemtrionali oceano trifulcus i/labitur j Germaniam Scy-
thiamque diHerminans. Et M. Vipfanius Agrippa , quem Plinius citat Hb. iv,
cap. xii, his verbis : ^gripp^ totam eum traclum, ab Iftro ad oceanum, bis ad decies
20 centum milliapaffuum in longitudinem} aliquantum minus quadringentis in latitudinem,
ad flumen VtJtulam a defertis SarmatU prodidtt. Heic etiam diiertiflime Viftulapro
termino Satrnatiarri Germaniamque inter ftatuitur : nam de Sarmatia: gentibus proxi-
me Plinius egit. Hinc ctiam in fine cap. xiii, nimis exiguam Gcrmaniac latitudi-
nem, inter ortum & occafum idcm tribuit Agrippa, cclxviii millia pafluum. qua
in re mox quoqv.e rcprehenditur a Plinio. Rh<tti<t, inquit hic,prope unius majore latitu-
dine, fane circa excejfum ejus Jitbac7<e. nam Germania multispoHea annis, nec tota, perm
xognita eH. Eft autem Rhaetiarum juxtaDanubii ripam, a Rhenoad/Eni confluen»
tem, tanta latitudo, quantam univerfae tribuit Agrippa Germaniae. Sed nec Mela Ger-
manicum nomen ultra Viftulam proferr. fic enimaitlib. 111, cap. 111, poft de.
3G fcriptionem Rheni amnis: Germania hinc ripis ejus ufque ad Alpes, k meridie ipfts AlpU
bus, ab oriente Sarmaticarum confnio gentium-; qua feptemtrionem fl>ec7at> oceani ittore ob~
dttcla esl. cap. vero iv: Sarmatia intus ,quam ad mare ,latior,ab iis,qu<eJequuntur9
Vtfulaamne difcreta ; qua retro abit^ufque ad Islrumflumen fe immittit.
At poft Agrippae ac Mela' actatem, quum ha?c feptemtrionispars mclius jam apcr-
tiusque Romanis nofceretur, popuiosque ad Vcncdicum iinum incolcre Germanici
generis, qui Vencdos Sarmatasexpulerant, compcrtum eiTet; Germanici nominis ter-
minum etiam ultra amncm Viftulam protulerunt fcriptorcs. Hinc nofter in principio
mox libri de Germania, Germanos a Sarmatis Dacisque, mtttuo metu, aut montibus fepa-
rari tradit: nullo nequc Viftula, ncquc alioamnc nominato. recenfetque, in flne Ii,
40 bri, Germania; gentcis, qua? tians finum Codanum Viftulamque & Dacorum monteis
incoluerunt, Fennos , t^Fiios, atque Peucinos , five Bafiarnas. Ejusdem opinionis
fuifle & Plinium, cum ex ipfius, tum ex epitomatoris ejus Solini monimcntis elici po-
teft . Plinius lib. 1 v, cap. xi 1 .■ Superiora autem inter Danubium & Hercyniumfaltumt
ufque ad Pannonica hiberna Carnunti ^Germanorumque ibiconfinium, campos ejrplana la-
Zyges Sarmata, montes vero & faltus,pulfiab his Daci, ad Pathiffum amnem a Maro^five
u Duria eft, a Svevis , regnoqtie Vanniano dirimens eos 5 averfa Battcrn* tenent, aliiaue
inde Germani. Baftarnas, ab his locis ad oftia ufque Danubii & Ponticum mare quon-
dam pertinenteis, fuifle Germanos, non modo e didis Tacito, ac Plinio; fed ex Livio
quoquc, ac Stratjone, fuo loco comprobabitur. Qui igitur illi alii fupra Eaftarnas
30 Germani, nifi quos e/£#ios, inter Baftarnas Fcnnosque, apud Viftula: ripam} adpellat
Tacitus 5 Idem intellexiflc ex Plinio videtur epitomator ejus Solinus. fic enim
cap. xxi 11 , de Germariiae tcrminis tradit: Extenditur intcr Hercynium faltum ,ejrru-
fes Sarmatarum : ubi incipit, Danubio, ubi definit, Rhenoperfundttur. De internis e)us
partibus^ilbis, Guttalus, Vistula,amnes altifstmipr<ecipitamur tn oceanum. Qua: tamcn
veiba multiplici fcatent mendo: quo ante purganda, quam de iis, qua: ad rcm noftram
fpcclantj