DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0886
GERMANI^ ANTIQ^ LIB, III. 201
Pannoniam hcic intelligit Plinius totum idterrarum fpatium, quod interlftrum
atque Adriaticum mare proprio fibinomineadpellabatur Illyrkutn ; cujuspars Pan-
nonia. huic igimr Illyrico , qua alia ejus pars fternebatur Carnorum natio, pro_
ximi crant Vcncti, Adriatico mari acPado amni adpofiti: quos fticcinum Plinius
ait a Germanis accepifle . Itaquead limiteis ufque Italia; progrediebantur ^Eftii ,
atque Gothones, fuccina fua Italis per commcrcia transdituri. Atque hac via,
jaminde ab antiquifllmis temporibus, in Italiam, atquc hincporro in Grarciam
delatum fuifle fuccinumquam manifeftiflimo certiffimoque inde patet indicio,
quod , quum Vencdi id ptimum infuo apud Sudaviam litore lcgcrent, & inde ad
io Viftulx Radanique confluenteis, ut fupra cap. xxxiv oftenfum , in Gothonas ad
mcrcatum defcrrent; qui porro per Germaniam ac Pannoniamad Venetos trans-
tulcrunt: Grxei, cx fimilitudine nominum, in ipfo Venetorum id litore legi
crediderunt; acPado indedederunt nomcn EHddni^ infulasque infuperantehujus
oftia finxcrunt Eleftriddt : quia Viftulse quoque fqucm & ipfum per errorempu-
tarunt cfle Vencdorum, Gothonumque Eridanum) pluraoftia acceperant, ihfulas-
que iis objcttas, in quarum litore fuccinum legeretur . Equitem illum Romanum,
qui, Iuliani miflli, commercia ac litcra fuccini peragravit, Godanium pervenifle,
haud dubium eft. nam hcic maxima ejus fatta fuifie commercia, atque hinc iti-
ncrain Ulyricum Italiamque fusccpta, jam antea in Gothonibus oftendi. Nihilo
20 minus tamen reliqua etiam PrufliaE litora vifendi perquirendique gratia eum per~
agrafle, ex Pliniiliquet vcrbis. At claufum id iter, impeditaque ea commercia/E-
ftiis & Gothonibus poft Taciti xvum fuiflc, ex Thcoderici regis patct epiftolaj
inqua lcguntur hax verba, de /Eftiorum legationc, inltaliam ad rcgem mifsa:
Inter tot gcntes viam prxfumere, non eji aliquid ftcile concupiffe . & poftea : Protnde
requirite nos f<&p';us per vits, cjuas amor njefler aperuit. Nift forte fuspicari libeat,
jmercatoribus itcr pcr omneis Germania; terias nationesque patuifie 5 legatis, ad
exteras regiones miflis, non itcm .
Atqueharcfere funt, quas de fuccino inPrufliaco litore leftionc, transportati-
oneque in Italiam, inamiquorum fcriptorum monimentis reperii. Res longiori
30 aliquanto diflertatione pcr fe vifa cftdignifllma. ego vero haud asquum putavi,
quum reliquam Germanorum antiquitatem fumsna ubique cura illuftrare laborem,
gloriam hanc terrs, patrio folo contermina:, filentio prseterire. Nunc ad reliqua
proficifcor.
c a p. X l v.
De F e n n1 s 3 five F1 n n i s .
40 "^T TLtimi omnium inGermania recenfentur auctori noftro Fenn i : quo-
\/ rtira nomen genusque antiqua fcde etiamnunc manet. dicuntur quidpc
v fibi iplis atque conterminis Sveonibus Finner; Danis, ac Norvagiis Fin-
der 5 citerioribus Germanis , maris Svevici ac GermaniCi adcolis, Fennen -r fuperiori-
bus Finnen. unde etiam Latinis & Grxcis vocabulum eorum in prima fyllaba varia-
tum. quidpc Tacito fiint Fe n n 1 ; Ptolemxo, ac Iornandi , */w>< Finni.
huic tamen etiam funt Scretofennx, Scandinavia: incolas; qui Procopio ac Paullo
Diaconodicuntur Scritofinni^ ut fupra oftenftim« Eidem Iornandi funt Finnaith&t
nelcio quo fitu, in Scandinavia. e Finnorum fuiflegenere, fi qui eo nomine fue-
rint, ipfum nomen indicat. Sed & Plinio Finnorum fedes dicitur Finningia
30 insula: de cujusfituatque adpellatione fupra cap. xxxvin, hujuslibri, dif-
ferui. Efle niinc peninfulam , quam Finni Corelliique incolunt, certis argu-
mentis dcmonftratum cft. Hujus prorfus ignarus Iornandes, Finnos omneis pa-
riter in Scanzia collocavit. Finni, inquit, mitifiimi, ScanzU cultoribm omnihm mi-
tiores. Athujus error veniamquodam modo mereri videtur; quando prater Fin-
ningiae Finnos, duoaliaerant in Scanzia etiam Finnorum genera, Scritofinni, <5c
Marchio-
Pannoniam hcic intelligit Plinius totum idterrarum fpatium, quod interlftrum
atque Adriaticum mare proprio fibinomineadpellabatur Illyrkutn ; cujuspars Pan-
nonia. huic igimr Illyrico , qua alia ejus pars fternebatur Carnorum natio, pro_
ximi crant Vcncti, Adriatico mari acPado amni adpofiti: quos fticcinum Plinius
ait a Germanis accepifle . Itaquead limiteis ufque Italia; progrediebantur ^Eftii ,
atque Gothones, fuccina fua Italis per commcrcia transdituri. Atque hac via,
jaminde ab antiquifllmis temporibus, in Italiam, atquc hincporro in Grarciam
delatum fuifle fuccinumquam manifeftiflimo certiffimoque inde patet indicio,
quod , quum Vencdi id ptimum infuo apud Sudaviam litore lcgcrent, & inde ad
io Viftulx Radanique confluenteis, ut fupra cap. xxxiv oftenfum , in Gothonas ad
mcrcatum defcrrent; qui porro per Germaniam ac Pannoniamad Venetos trans-
tulcrunt: Grxei, cx fimilitudine nominum, in ipfo Venetorum id litore legi
crediderunt; acPado indedederunt nomcn EHddni^ infulasque infuperantehujus
oftia finxcrunt Eleftriddt : quia Viftulse quoque fqucm & ipfum per errorempu-
tarunt cfle Vencdorum, Gothonumque Eridanum) pluraoftia acceperant, ihfulas-
que iis objcttas, in quarum litore fuccinum legeretur . Equitem illum Romanum,
qui, Iuliani miflli, commercia ac litcra fuccini peragravit, Godanium pervenifle,
haud dubium eft. nam hcic maxima ejus fatta fuifie commercia, atque hinc iti-
ncrain Ulyricum Italiamque fusccpta, jam antea in Gothonibus oftendi. Nihilo
20 minus tamen reliqua etiam PrufliaE litora vifendi perquirendique gratia eum per~
agrafle, ex Pliniiliquet vcrbis. At claufum id iter, impeditaque ea commercia/E-
ftiis & Gothonibus poft Taciti xvum fuiflc, ex Thcoderici regis patct epiftolaj
inqua lcguntur hax verba, de /Eftiorum legationc, inltaliam ad rcgem mifsa:
Inter tot gcntes viam prxfumere, non eji aliquid ftcile concupiffe . & poftea : Protnde
requirite nos f<&p';us per vits, cjuas amor njefler aperuit. Nift forte fuspicari libeat,
jmercatoribus itcr pcr omneis Germania; terias nationesque patuifie 5 legatis, ad
exteras regiones miflis, non itcm .
Atqueharcfere funt, quas de fuccino inPrufliaco litore leftionc, transportati-
oneque in Italiam, inamiquorum fcriptorum monimentis reperii. Res longiori
30 aliquanto diflertatione pcr fe vifa cftdignifllma. ego vero haud asquum putavi,
quum reliquam Germanorum antiquitatem fumsna ubique cura illuftrare laborem,
gloriam hanc terrs, patrio folo contermina:, filentio prseterire. Nunc ad reliqua
proficifcor.
c a p. X l v.
De F e n n1 s 3 five F1 n n i s .
40 "^T TLtimi omnium inGermania recenfentur auctori noftro Fenn i : quo-
\/ rtira nomen genusque antiqua fcde etiamnunc manet. dicuntur quidpc
v fibi iplis atque conterminis Sveonibus Finner; Danis, ac Norvagiis Fin-
der 5 citerioribus Germanis , maris Svevici ac GermaniCi adcolis, Fennen -r fuperiori-
bus Finnen. unde etiam Latinis & Grxcis vocabulum eorum in prima fyllaba varia-
tum. quidpc Tacito fiint Fe n n 1 ; Ptolemxo, ac Iornandi , */w>< Finni.
huic tamen etiam funt Scretofennx, Scandinavia: incolas; qui Procopio ac Paullo
Diaconodicuntur Scritofinni^ ut fupra oftenftim« Eidem Iornandi funt Finnaith&t
nelcio quo fitu, in Scandinavia. e Finnorum fuiflegenere, fi qui eo nomine fue-
rint, ipfum nomen indicat. Sed & Plinio Finnorum fedes dicitur Finningia
30 insula: de cujusfituatque adpellatione fupra cap. xxxvin, hujuslibri, dif-
ferui. Efle niinc peninfulam , quam Finni Corelliique incolunt, certis argu-
mentis dcmonftratum cft. Hujus prorfus ignarus Iornandes, Finnos omneis pa-
riter in Scanzia collocavit. Finni, inquit, mitifiimi, ScanzU cultoribm omnihm mi-
tiores. Athujus error veniamquodam modo mereri videtur; quando prater Fin-
ningiae Finnos, duoaliaerant in Scanzia etiam Finnorum genera, Scritofinni, <5c
Marchio-