DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0695
FHILIPPICLVVERII
eft tempori, quo Marcomanni in Bojohsmum migrarunt 5 haud dubium efle poteft,
quin di&i Galli id ftatim, ut in vacuas Marcomannomm fed eis fucceflcrunt, e re ipsa,
ideft, e variorum hominum colluvie, adfumferint: id eft, annis ante natum Ieftim
circiter xv. Pofterioribus autem faeculis, ita temporum longinquitate origo ejus
nationis obfcurata, ac pene fepultafuit, uti pro genuinis Germanis haberentur. Hinc
Xiphilinus, ex Dionislib. lxxvii, defupra difto Antonino Caracalla : EV«A«pj«£
vrpog Ttvas Vlwovs, KiAtmov Wvog. cvs T&yiTttf fjtiiu too-xtx Qvy.x zsQg7nmv tiU V'af*atots,
as n kto./3{A»j, oig V7ti tuv do-f>olwuv 'tTiToa)o-Kov\o , TcTf <?a>[~a<nv tKTav okoxuv a-zrocarav,
#vet/~>? Ta$xi<(><x4 tPsroTuv trtyaym avruv awootai^vouffiv • ov piv toi «M«4 ksm avm to th?
jj't](js ovo[~a> •aroMwy xortfiajw a-zro^of/fyoi, etwixu^sav avru 't? tIvj t^ftaviav a-zro-iQ
truQlwat. ideft : Beilum quoque gefiit adversits quofdam Cennos, gentemCeltieam. qucs
ferunt tanta ira incitatos in Romanos irruiffe, uti tela, quibus ab Ofroenis vulneratierant,
dentibtu evellerent lcorforibtts • ne interek mantts a cddendis Romanis averterent. Jguin
etiam nomine viclorU grandi eivenditofecunia, mfalvtuin Germaniamfefe reciferet,
fermiferunt. Quinam hi Cenni; nufquam alibi le&i i Fuifle Germaniae quofdam
incolas, adparet ex vocabulo KtATinbv, quo conftantcr ubiquein hiftoriis fuis Dio
adpellat Germanos: ut & per GermanU vccabulum femper intelilgit Cifrhenanam.
Proxima igitur ea gens fuit Rheno. Si ea Caracallam, ejufque exercitum eo loci redegit,
uti grandi pecuniafalfum vi&oriae nomen, falvumque in Germaniam citeriorem redi-
tum redimere opus habuerit; certe non fuit exigua, aut obfcura; fed magna, ac valida. z&
quaproptcr immeritd heic per voccm nvas nobilitas eomm obicuratur. Ego Icgo wge?
tovs A'tep,ct,vnvs. a quibus primus Caracalla cognomentum Alemanici geflit; falfum
fcilicet vicloriJE de ipfis partie nomen emercatus. KeAwt)? igitur, id eft, Germanos ad-
pellavit Dio Akmannorum gentcm,, quia pro genuinis habebantur jam ejus artate
Germanis. Hinc tandem tam ingens vulgo inve&us eft aror, uti ex fama unius hujus
nationis bellicofiflim£(tantumvideIicetpoftinertiamac imbellem torporcm Gallo-
rum, ccelum, folum, ac libertas Germania: potuit erhcere) tota Gcrmanorum gens
extens populis di&a fuerit Aleman ni. quod vocabulum in eadem gente apud
multos Europaeos, maxime vero apud Francogallos etiamnum durat.
Haec igimr eft antiquiflima illa Alemannia five Alamannia (utmmque 30
enim vocabulum apud au&oies legitur) inter Rhenum, Mcenum ac Danubium am-
jieis, Hermundurommque confinium protenfa; Romanomm olim imperio fubjecta*
poftea vero, libertate, exemplo Germanorum, vindicata, acerrimus Romanorum
hoftis. Limitesejus. fatiscurate fupra,in Marcomannomm Sedufiommquead Rhenum
agris, defcripti funt: nifi qua auftrini lateris pars inter Rhcnum ac Danubium inte-
ttum reliquimus. hoc igitur explendum,antequam ad alia tranfcamus. Terminus non
modo inter Akmanniam, ac Rhsetiam, fed inter univerfem Germaniam, ac Rhatias,
Noricumque, &Pannonias,fuitDanubiusamnis. hujus autem fons quia xx amplius
millibus pafliium a proximd Rheni ripa diftaret; PtokmiEus, horum locorum haud
perinde gnarus, in defcriptione Rhstiai, hoc fpatium per lineam, inter Danubii Rhe- 40
nique fonteis du&am, compleri pofie putavit. verum terminatio hzc perquam eft ab-
furda 5 quum talis linea per mcdios Hclvetiorum agatur agros. Ad proximam Rheni
ripam duxifle multo fatius erat: quod & a nonnullis noftri tseculi auctoribus faclum
video : ita uti linea dutta fit intcr Danubii fontcm, & Rhcni Aroteque conflucnteis.
Verum ne hoc quidem refte faclum, ex antiquis difco hiftoriis. Csefarbclli Gallici
comment. 1, de Belgis Gallis loquens: Proximi, inquit,/»»/ Germants ,quitrans Rhe-
num incolunt; quibufum continenter bellumgerunt. qua de causa Helvetiiquequereliquoi
Gallosvirtuteprdcedunty quodfeu quotidianii froeliii cttm Germaniscontendnnt %quum
autfuisfinibw eos frohibent3 attt iffiin eorumfinibm bellum gerunt. Et poftea, dcbellatis
Helvetiis, inque patrias fedeis redire juflis : Nolutt eumlocum,unde Helvetii, dtfceferant jQ
*vacare s ne,frofter bonitatem agrorum,Germamyqui trans Rhenum incolunt, efuisfinibus
in Helvetiorumfineis tranjirent. Horu neutrum ulla alia regione ficri potuit, quam ea,
quae eft ad ripam Rheni, inter Acronium lacum & dicT:os Arote confluentcis. nam
quae Brigantino lacui adjacent, jam Rhastorum fuere loca. infra vero conflucnteis A-
rol* Raurici incoluemnt. Pio limite igitur ab hac partc, intcr Marcomannos primo,
deinde
eft tempori, quo Marcomanni in Bojohsmum migrarunt 5 haud dubium efle poteft,
quin di&i Galli id ftatim, ut in vacuas Marcomannomm fed eis fucceflcrunt, e re ipsa,
ideft, e variorum hominum colluvie, adfumferint: id eft, annis ante natum Ieftim
circiter xv. Pofterioribus autem faeculis, ita temporum longinquitate origo ejus
nationis obfcurata, ac pene fepultafuit, uti pro genuinis Germanis haberentur. Hinc
Xiphilinus, ex Dionislib. lxxvii, defupra difto Antonino Caracalla : EV«A«pj«£
vrpog Ttvas Vlwovs, KiAtmov Wvog. cvs T&yiTttf fjtiiu too-xtx Qvy.x zsQg7nmv tiU V'af*atots,
as n kto./3{A»j, oig V7ti tuv do-f>olwuv 'tTiToa)o-Kov\o , TcTf <?a>[~a<nv tKTav okoxuv a-zrocarav,
#vet/~>? Ta$xi<(><x4 tPsroTuv trtyaym avruv awootai^vouffiv • ov piv toi «M«4 ksm avm to th?
jj't](js ovo[~a> •aroMwy xortfiajw a-zro^of/fyoi, etwixu^sav avru 't? tIvj t^ftaviav a-zro-iQ
truQlwat. ideft : Beilum quoque gefiit adversits quofdam Cennos, gentemCeltieam. qucs
ferunt tanta ira incitatos in Romanos irruiffe, uti tela, quibus ab Ofroenis vulneratierant,
dentibtu evellerent lcorforibtts • ne interek mantts a cddendis Romanis averterent. Jguin
etiam nomine viclorU grandi eivenditofecunia, mfalvtuin Germaniamfefe reciferet,
fermiferunt. Quinam hi Cenni; nufquam alibi le&i i Fuifle Germaniae quofdam
incolas, adparet ex vocabulo KtATinbv, quo conftantcr ubiquein hiftoriis fuis Dio
adpellat Germanos: ut & per GermanU vccabulum femper intelilgit Cifrhenanam.
Proxima igitur ea gens fuit Rheno. Si ea Caracallam, ejufque exercitum eo loci redegit,
uti grandi pecuniafalfum vi&oriae nomen, falvumque in Germaniam citeriorem redi-
tum redimere opus habuerit; certe non fuit exigua, aut obfcura; fed magna, ac valida. z&
quaproptcr immeritd heic per voccm nvas nobilitas eomm obicuratur. Ego Icgo wge?
tovs A'tep,ct,vnvs. a quibus primus Caracalla cognomentum Alemanici geflit; falfum
fcilicet vicloriJE de ipfis partie nomen emercatus. KeAwt)? igitur, id eft, Germanos ad-
pellavit Dio Akmannorum gentcm,, quia pro genuinis habebantur jam ejus artate
Germanis. Hinc tandem tam ingens vulgo inve&us eft aror, uti ex fama unius hujus
nationis bellicofiflim£(tantumvideIicetpoftinertiamac imbellem torporcm Gallo-
rum, ccelum, folum, ac libertas Germania: potuit erhcere) tota Gcrmanorum gens
extens populis di&a fuerit Aleman ni. quod vocabulum in eadem gente apud
multos Europaeos, maxime vero apud Francogallos etiamnum durat.
Haec igimr eft antiquiflima illa Alemannia five Alamannia (utmmque 30
enim vocabulum apud au&oies legitur) inter Rhenum, Mcenum ac Danubium am-
jieis, Hermundurommque confinium protenfa; Romanomm olim imperio fubjecta*
poftea vero, libertate, exemplo Germanorum, vindicata, acerrimus Romanorum
hoftis. Limitesejus. fatiscurate fupra,in Marcomannomm Sedufiommquead Rhenum
agris, defcripti funt: nifi qua auftrini lateris pars inter Rhcnum ac Danubium inte-
ttum reliquimus. hoc igitur explendum,antequam ad alia tranfcamus. Terminus non
modo inter Akmanniam, ac Rhsetiam, fed inter univerfem Germaniam, ac Rhatias,
Noricumque, &Pannonias,fuitDanubiusamnis. hujus autem fons quia xx amplius
millibus pafliium a proximd Rheni ripa diftaret; PtokmiEus, horum locorum haud
perinde gnarus, in defcriptione Rhstiai, hoc fpatium per lineam, inter Danubii Rhe- 40
nique fonteis du&am, compleri pofie putavit. verum terminatio hzc perquam eft ab-
furda 5 quum talis linea per mcdios Hclvetiorum agatur agros. Ad proximam Rheni
ripam duxifle multo fatius erat: quod & a nonnullis noftri tseculi auctoribus faclum
video : ita uti linea dutta fit intcr Danubii fontcm, & Rhcni Aroteque conflucnteis.
Verum ne hoc quidem refte faclum, ex antiquis difco hiftoriis. Csefarbclli Gallici
comment. 1, de Belgis Gallis loquens: Proximi, inquit,/»»/ Germants ,quitrans Rhe-
num incolunt; quibufum continenter bellumgerunt. qua de causa Helvetiiquequereliquoi
Gallosvirtuteprdcedunty quodfeu quotidianii froeliii cttm Germaniscontendnnt %quum
autfuisfinibw eos frohibent3 attt iffiin eorumfinibm bellum gerunt. Et poftea, dcbellatis
Helvetiis, inque patrias fedeis redire juflis : Nolutt eumlocum,unde Helvetii, dtfceferant jQ
*vacare s ne,frofter bonitatem agrorum,Germamyqui trans Rhenum incolunt, efuisfinibus
in Helvetiorumfineis tranjirent. Horu neutrum ulla alia regione ficri potuit, quam ea,
quae eft ad ripam Rheni, inter Acronium lacum & dicT:os Arote confluentcis. nam
quae Brigantino lacui adjacent, jam Rhastorum fuere loca. infra vero conflucnteis A-
rol* Raurici incoluemnt. Pio limite igitur ab hac partc, intcr Marcomannos primo,
deinde