DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0788
germani& antiq^ tlB. iii. m*
rcgnOpuIius,opibusLangobardorum in rcgnum reftituitur: CMagno, inqulr, iaterbar-
baros prcelio viclor rex: dehinc fecunda fortuna adfuperbiam prolapftu, pulfusejue. ac rttrfus
Langobardorum opibus refcttwfcr Uta, per adverfa, res Cherufcorum adfliclabat. Limitcis
igitur habuerc iftos: A meridie eumdem, quem Semnones a feptemtrionibus inter Al-
bim & Svevum : ab occafu Albim , quo ab Cheruicis arcebantur, a Sala: conflucnte ad
confluentem ufque Havelae: a feptemtrionibus, qua Dcuringis jungcbantur, Havc-
lam & Rinum amneis; qua Nuithonibus, Foram flumen. abortu aftivo , qua Bur-
gundiones occurrebant, Svevum, fiue Viadrum. Contincntur nunc his finibus, Mar-
chia Brandoburgienfis cognomento Media, & Madoburgienfis epifcopatus pars,dextras
lo Albis ripas adfixa. Scd antea pars Langobardorum cis Albim coluemnt; tcfte Strabone,
Jib. vii : Mtyi&v tfyunr ~£.xn&av e0t>o$• thijKc-t "i&n t2 Vrjva ptxyt t£ a*a£(Cff • fiteoc <Jg rt
avrur 7n£p* tS h?\&t(§P \tpiTW , xaQamp E^ocJo^ot 5 AayKsdaploi • vvvd\t tyyTihtue
hctIuj m£cn'ia* cvToiy?. \K7ituTaKa<n (pivyovnc. id eft : Maxima cs~i Svcvorum gens: quidpt
qttx a Rheno ad K^dlbim ufquepertingit. quin & trans Albim pars eorum incolit; ut Her~
munduri, ejr Langobardt: atqtte nunc quidem hi,fugafae~la , cmnino in ulteriorttm ripamJi
conjecerunt. Svercnius de Oclavio Augufto: Coercuit cjr Dacortim incurfioncs 5 Germa-
nosqueultra Albtm fummovit. Vcllcjus Patcrculus, lib. 11: Fracli Langobardi -,gens
Cermanafcritate fcrccicr. denique, quodnumqttam antea ffe concepium, nedum opere tenta-
tum erat, adquadringentejimum miharium a Rheno ufqtteu adfiumen Albim, qux Senonunt
^.oHermundurorumquefines pra-terfluit, Romanus cum fignisperduclus exercitus. Expcditio-
iicm hanc Tibcrius Angufti aufpkus fccit, Val. Meflalla, Corn. CinnaCoss. anno \
natolefu v: antcquam Langobardorum parscisAlbim coluit. Limiteis igitur heic
cis circumfcrrbo Albim & Oram amneis; qua Marchia Brandoburgicnfis eft, cogno-
mine Antiqua, cum dimidio Dannebergenfis comiratus. Atque hinc fadum, uti Pto>
lcmaeus,fub M. Aurclii principatugeographica fua componens, cis Albim Langobar.
dos collccaret.
Dc Langobardis mira fabulantur mcdii feculi fcriptores, Profper, Diaconus, Sige-
bcrtus, & alii: quafi antea in Scandinavia, occani infula (Norvagiam aC Svcdiam efle,
cum reliquis ad glacialem ufque oceanum regionibus, fuo loco oftendetur) WINIL t
fiodifti fuerint: poftquam vero, fub tempora Theodofii imperatoris, in continentem
Gcrmanix rrajeccrunt, Langcbardorum nomen fortiti. Qua: quam probe cum veritatc
congruanr ,cuivis difpicere promtiiTimum eft. fiquidem longeantc Theodofii tem-
pora Langobardorum meminit Ptolemaus, ut fupra oftcnium; & ante Ptolcmarum
Tacitus; item ante hunc, c circitcr annis, Strabo, ac Patcrculus. qui omnes in ea fede
eos collocant, quam modo circumfcripli. Verum commnnc hcc cfle vidco omnibus
iftius faxuli fcriproi ibus, gcnreis fibi ignoras, ab ultimo ufque feptemtrione deduccrc,
mirificasque circa migrationes earum effingere fabulas: quarum Diaconi de Langobarl
dis, & Iomandis de Gothis libri funt pleni. Noftri facculi hcmincs ufque eo hujufmo-
di nugamenta delirantiumque fomnia probarant, uti ad corum exemplum Scipfi AIc-
4omannos,Francos, atqueSaxcnes indidcm deducere haud dubitarint: Scd horum ine*
ptiae fatis fupra confutatac funt. Profperum, ac Diaconum de Langobardis, temporum
ratio mendacii fcu fabulofiratis aiguit. De Gothis fuo loco poft vidcbimus.
Cetcrumdenomine Langobahdorvm veratradidifleDiaconu,lib. i,cap.
ix, facile crediderim in his verbis: Certumtamen est, Langobardosab intacla ferro bar-
h/tlongitudineappelktos. nam juxtaillorumUngvamshng longam,bard barbamftgnificat*
Etcnim & in Aiia Straboni, lib. xi, referuntur populi Meutpoirayavic; haud dubie 5c
ipfi a longarnm barbarumargumcnrofie adpcllati. In noftris autem Langobardis oc-
cafionem, antiquiflimistemporibus, atque caufamnominisfuiflc exiftimo eamdem,
quam audtor nofter in ditto libro de Germania Chattis maxime fuo acvo adfcribit, his
^ovcrbis: Etaliis Cermanorumpopulis ufurpatttm , raraejr privata cujmque audentia, apud
Cattcs in confenfum vertit 5 ut primitm adoleverint, crinem barbamque Jubmittere- nec^ nift
hofie csfo, exfuere votivunt, obltgatumqtte virtuti, oris habitum. /Ethicus cquidem, & alii
ejufdcma:viicriptores,perOgentem vocarunt Longobudos. atrcdius ma-
gisquc gcnuine Strabo, & Tacitns, Ptolemaeusque, ac Procopius per A vocabulum co-
rum protulerunt. undeetiamapudPatcrculum,quifubTiberiiduclu, ix perannos^
i 4 in Ger.
rcgnOpuIius,opibusLangobardorum in rcgnum reftituitur: CMagno, inqulr, iaterbar-
baros prcelio viclor rex: dehinc fecunda fortuna adfuperbiam prolapftu, pulfusejue. ac rttrfus
Langobardorum opibus refcttwfcr Uta, per adverfa, res Cherufcorum adfliclabat. Limitcis
igitur habuerc iftos: A meridie eumdem, quem Semnones a feptemtrionibus inter Al-
bim & Svevum : ab occafu Albim , quo ab Cheruicis arcebantur, a Sala: conflucnte ad
confluentem ufque Havelae: a feptemtrionibus, qua Dcuringis jungcbantur, Havc-
lam & Rinum amneis; qua Nuithonibus, Foram flumen. abortu aftivo , qua Bur-
gundiones occurrebant, Svevum, fiue Viadrum. Contincntur nunc his finibus, Mar-
chia Brandoburgienfis cognomento Media, & Madoburgienfis epifcopatus pars,dextras
lo Albis ripas adfixa. Scd antea pars Langobardorum cis Albim coluemnt; tcfte Strabone,
Jib. vii : Mtyi&v tfyunr ~£.xn&av e0t>o$• thijKc-t "i&n t2 Vrjva ptxyt t£ a*a£(Cff • fiteoc <Jg rt
avrur 7n£p* tS h?\&t(§P \tpiTW , xaQamp E^ocJo^ot 5 AayKsdaploi • vvvd\t tyyTihtue
hctIuj m£cn'ia* cvToiy?. \K7ituTaKa<n (pivyovnc. id eft : Maxima cs~i Svcvorum gens: quidpt
qttx a Rheno ad K^dlbim ufquepertingit. quin & trans Albim pars eorum incolit; ut Her~
munduri, ejr Langobardt: atqtte nunc quidem hi,fugafae~la , cmnino in ulteriorttm ripamJi
conjecerunt. Svercnius de Oclavio Augufto: Coercuit cjr Dacortim incurfioncs 5 Germa-
nosqueultra Albtm fummovit. Vcllcjus Patcrculus, lib. 11: Fracli Langobardi -,gens
Cermanafcritate fcrccicr. denique, quodnumqttam antea ffe concepium, nedum opere tenta-
tum erat, adquadringentejimum miharium a Rheno ufqtteu adfiumen Albim, qux Senonunt
^.oHermundurorumquefines pra-terfluit, Romanus cum fignisperduclus exercitus. Expcditio-
iicm hanc Tibcrius Angufti aufpkus fccit, Val. Meflalla, Corn. CinnaCoss. anno \
natolefu v: antcquam Langobardorum parscisAlbim coluit. Limiteis igitur heic
cis circumfcrrbo Albim & Oram amneis; qua Marchia Brandoburgicnfis eft, cogno-
mine Antiqua, cum dimidio Dannebergenfis comiratus. Atque hinc fadum, uti Pto>
lcmaeus,fub M. Aurclii principatugeographica fua componens, cis Albim Langobar.
dos collccaret.
Dc Langobardis mira fabulantur mcdii feculi fcriptores, Profper, Diaconus, Sige-
bcrtus, & alii: quafi antea in Scandinavia, occani infula (Norvagiam aC Svcdiam efle,
cum reliquis ad glacialem ufque oceanum regionibus, fuo loco oftendetur) WINIL t
fiodifti fuerint: poftquam vero, fub tempora Theodofii imperatoris, in continentem
Gcrmanix rrajeccrunt, Langcbardorum nomen fortiti. Qua: quam probe cum veritatc
congruanr ,cuivis difpicere promtiiTimum eft. fiquidem longeantc Theodofii tem-
pora Langobardorum meminit Ptolemaus, ut fupra oftcnium; & ante Ptolcmarum
Tacitus; item ante hunc, c circitcr annis, Strabo, ac Patcrculus. qui omnes in ea fede
eos collocant, quam modo circumfcripli. Verum commnnc hcc cfle vidco omnibus
iftius faxuli fcriproi ibus, gcnreis fibi ignoras, ab ultimo ufque feptemtrione deduccrc,
mirificasque circa migrationes earum effingere fabulas: quarum Diaconi de Langobarl
dis, & Iomandis de Gothis libri funt pleni. Noftri facculi hcmincs ufque eo hujufmo-
di nugamenta delirantiumque fomnia probarant, uti ad corum exemplum Scipfi AIc-
4omannos,Francos, atqueSaxcnes indidcm deducere haud dubitarint: Scd horum ine*
ptiae fatis fupra confutatac funt. Profperum, ac Diaconum de Langobardis, temporum
ratio mendacii fcu fabulofiratis aiguit. De Gothis fuo loco poft vidcbimus.
Cetcrumdenomine Langobahdorvm veratradidifleDiaconu,lib. i,cap.
ix, facile crediderim in his verbis: Certumtamen est, Langobardosab intacla ferro bar-
h/tlongitudineappelktos. nam juxtaillorumUngvamshng longam,bard barbamftgnificat*
Etcnim & in Aiia Straboni, lib. xi, referuntur populi Meutpoirayavic; haud dubie 5c
ipfi a longarnm barbarumargumcnrofie adpcllati. In noftris autem Langobardis oc-
cafionem, antiquiflimistemporibus, atque caufamnominisfuiflc exiftimo eamdem,
quam audtor nofter in ditto libro de Germania Chattis maxime fuo acvo adfcribit, his
^ovcrbis: Etaliis Cermanorumpopulis ufurpatttm , raraejr privata cujmque audentia, apud
Cattcs in confenfum vertit 5 ut primitm adoleverint, crinem barbamque Jubmittere- nec^ nift
hofie csfo, exfuere votivunt, obltgatumqtte virtuti, oris habitum. /Ethicus cquidem, & alii
ejufdcma:viicriptores,perOgentem vocarunt Longobudos. atrcdius ma-
gisquc gcnuine Strabo, & Tacitns, Ptolemaeusque, ac Procopius per A vocabulum co-
rum protulerunt. undeetiamapudPatcrculum,quifubTiberiiduclu, ix perannos^
i 4 in Ger.