DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0898
GERMANI£ A N T I L I B. III. ii*
rariait. Eft equidem hodieque per omnemfete Brandeburgienfem marcfuam, pet
Caflubiam atque Prufliam, per Poloniam, Litaviam , & Rufliam Majorem, fi-
ve Mofcoviam, quafi unus continuus faltus, de quo heicloquitur CaTar. at is an an-
tiquitus omnis, ad Obium ufqueflumen, extremum Europa:terminum,adpellatus
fueritHercinius, equidem dubito. hocenimnomen inunisCeltis,id eft,Germa-
nis, ab antiquifllmis referri Gra-corum fcriptoribus reperio. Ncc magis.cenfeo Her-
cinium faltum fuifle vocatum in Sarmatia, quamvis unus continuusfuerit per utras--
que rcgiones faltus, quam in Gallia ^Arduennant filvam, & Vofegumfaltum ■ qui ta-
men & ipfi Herciniofaltui fuere contermini, Rheno tantum amne interccdente,
10 quemadmodum multa alia flumina Hercinium in ipsa Germania interfecucrunt. At
quia vocabulum hoc mere Germanicum eft; Sarmatarum autem lingva a Germani-
ca longe alienifltma : Sarmatas co in fuis filvis nominandis ufos minime credibilc
eft. Heronium igittir nomcn non ultra Germania; limiteis extendendum.
ccnfeo. Intra Germaniam longelatiorem retulerunt eum faltum alii auctores, quam
CaTar. Plinius, lib. xvi, cap. i, de Cauchis, & eorum infulis in oceani litore verba
faciens; <^4liud, inquit, eftlvis miraculum. totamrelicjuam Germaniam replent; addunt-
qnc frigori umbras. & pluracap. n '.Ineademfeptemtrionali plaga, Hercynu Jilv<t ro-
borum vaslitas ,intac7a &vu, & congenita tnundo , prepe immortali forte miracula exce-
dit. Vt aliaomittantur, jide caritura; conflat attolli colles eccurfantium inter fe radicum
20 repercufa; aut ubi fecuta tellus non fit, arcus (radicum in altum fublevatarum ) ad ra-
rnosufque, ejr ipfointer ferixantets, ( mutuo collifu veluti dimicanteis) curvari, por-
tarum patenttummodo ,ut turmas equitum transmittant. Etlib. iv , cap. xiv : Amnes
clari tn oceanum defluunt; Guttalus, Viftillus, five Viftula, ^Albis, Vifurgis, i^fmifus,
Rhenus, CMo fa. Introrfus vcro nulli inferius nobilitate Hercynium jugum. Diodorus lib.v:
Kajd ~!w VaKa-ricui, rqv "zsrapuKtoutTiv, KotTew]uc(>v tuV E^pniwtuv ovofia^OfSfOOV opuv ( fityi^sc,
ya^ v7rapx\v Tsrctpet^fpaiMjJ T xctja, Ttjv Ev(>u)7rlcu)vijcroi woM«} Kctja iov camcuov VTrdoxiSO-iv,
m n ptyigy B^wtKyj KaAxjdfyq. id eit: £)uk parte Galliam oceanus ftringit, Her-
tyniti montibus, cjuos omnium in Europa maximos efe accepirnus, multx infuU obtendun-
tnr,qudritm maxima vocatur Britannia. Vt Plinius Hercynium jugum,lic Diodorus
30 E'pKwia,opt}heicmemorat. quod haud omninofalfum. fuerequidpemonteshoc no~
mine; ut poftca oftendctur. at in eo tamcn a Diodoro erratum, quod omnium to-
tius Europatfacitmaximos: quafi & Alpeis & Pyrenamm magnitudine fuperave-
rint. Ego credo de filvs potifllmum Hercinia: magnitudine antiquiores Grascos
fcripiifle, .quae Diodorus dc montibus intellexit. Silvse igitur magnitudinem cum
exhoc Diodoriloco, tumexCacfare ac Plinio fummatim perfpeximus. videami»
nunc, quxmembratim de eademfint tradita. Cafar, locomodo citato , propter
omnem laevam Danubii ripam eam porrigit, ab Helvctiis & Rheno initiumejus
fumcns. Ariftotcles, in Mirandis, Danubii fonteisin eanarrat. Wi 'A, ^ rh f^oii
favQ. ck TBdv EpKxwiav KaXttfS^oov 'pvfjtcov, %Q<£>1. id eft : Feritnt ey iftrum , ex
4° Hercymis profluemem falttbus, fci- ,,V. Strabo quum hoc ab antiquioribus fcriptori-
busaccepiflet, audifletque poftea Hercynium faltumeum, ceupeculiari vocabulo,
adpellari, qui Bojohamum cingeret, ipfum Bojohsemum prope fonteis Danubii
ftatuit. ficenim de Bojohacmo lib. vi 1 : e"^ 'j <sfa<rw cwTtjv% n l^^a rr^yij, <c *i t2
tflwx. Prope hanc regionem Danubii eft fons > & item Rbeni. Ammianus Marcel-
linus, lib. xxi, eam lilvam, quae hodie ad Danubii fontemadpellatur Nigrafiha,
vnlgo Gcrmanis der Schrvar^ rvald, Martianas vocat s 1 l v a s . Discedens +
inquit, inter hxcluliantti a Rauracis, Salluliium prafecJumpromotum remifit in Galliai.
' & mox: Profeffurus itaque per CMartianasJilvas, viasque juntlas iflri fluminis ripis,
inter fubita vehementer incertus, id verebatur, ne contemtus, ut comitantibusp^attcis, mul-
50 tttudinemoffenderetrepuguantem. Tabula: itinerarra: eodem fitu dicitur fingulari nu-
mero Silva Marciana. Vocabulum id unde deduclum fit, haud facile di-
xerim. non Latinam tamen habere originem, a Marte, vel Martioaliquo , indecol-
ligo,quodin Germanico filvafuit folo. Nccdubito, quinck: Germanorum voca-
dulum Stvarz, & Romanorum fjiiartiana eamdem originem habuerint. Iam ve-
ro multo probabilius eft, Romanos Germanieum, five Allemanicum vocabulurrt
Smr&
rariait. Eft equidem hodieque per omnemfete Brandeburgienfem marcfuam, pet
Caflubiam atque Prufliam, per Poloniam, Litaviam , & Rufliam Majorem, fi-
ve Mofcoviam, quafi unus continuus faltus, de quo heicloquitur CaTar. at is an an-
tiquitus omnis, ad Obium ufqueflumen, extremum Europa:terminum,adpellatus
fueritHercinius, equidem dubito. hocenimnomen inunisCeltis,id eft,Germa-
nis, ab antiquifllmis referri Gra-corum fcriptoribus reperio. Ncc magis.cenfeo Her-
cinium faltum fuifle vocatum in Sarmatia, quamvis unus continuusfuerit per utras--
que rcgiones faltus, quam in Gallia ^Arduennant filvam, & Vofegumfaltum ■ qui ta-
men & ipfi Herciniofaltui fuere contermini, Rheno tantum amne interccdente,
10 quemadmodum multa alia flumina Hercinium in ipsa Germania interfecucrunt. At
quia vocabulum hoc mere Germanicum eft; Sarmatarum autem lingva a Germani-
ca longe alienifltma : Sarmatas co in fuis filvis nominandis ufos minime credibilc
eft. Heronium igittir nomcn non ultra Germania; limiteis extendendum.
ccnfeo. Intra Germaniam longelatiorem retulerunt eum faltum alii auctores, quam
CaTar. Plinius, lib. xvi, cap. i, de Cauchis, & eorum infulis in oceani litore verba
faciens; <^4liud, inquit, eftlvis miraculum. totamrelicjuam Germaniam replent; addunt-
qnc frigori umbras. & pluracap. n '.Ineademfeptemtrionali plaga, Hercynu Jilv<t ro-
borum vaslitas ,intac7a &vu, & congenita tnundo , prepe immortali forte miracula exce-
dit. Vt aliaomittantur, jide caritura; conflat attolli colles eccurfantium inter fe radicum
20 repercufa; aut ubi fecuta tellus non fit, arcus (radicum in altum fublevatarum ) ad ra-
rnosufque, ejr ipfointer ferixantets, ( mutuo collifu veluti dimicanteis) curvari, por-
tarum patenttummodo ,ut turmas equitum transmittant. Etlib. iv , cap. xiv : Amnes
clari tn oceanum defluunt; Guttalus, Viftillus, five Viftula, ^Albis, Vifurgis, i^fmifus,
Rhenus, CMo fa. Introrfus vcro nulli inferius nobilitate Hercynium jugum. Diodorus lib.v:
Kajd ~!w VaKa-ricui, rqv "zsrapuKtoutTiv, KotTew]uc(>v tuV E^pniwtuv ovofia^OfSfOOV opuv ( fityi^sc,
ya^ v7rapx\v Tsrctpet^fpaiMjJ T xctja, Ttjv Ev(>u)7rlcu)vijcroi woM«} Kctja iov camcuov VTrdoxiSO-iv,
m n ptyigy B^wtKyj KaAxjdfyq. id eit: £)uk parte Galliam oceanus ftringit, Her-
tyniti montibus, cjuos omnium in Europa maximos efe accepirnus, multx infuU obtendun-
tnr,qudritm maxima vocatur Britannia. Vt Plinius Hercynium jugum,lic Diodorus
30 E'pKwia,opt}heicmemorat. quod haud omninofalfum. fuerequidpemonteshoc no~
mine; ut poftca oftendctur. at in eo tamcn a Diodoro erratum, quod omnium to-
tius Europatfacitmaximos: quafi & Alpeis & Pyrenamm magnitudine fuperave-
rint. Ego credo de filvs potifllmum Hercinia: magnitudine antiquiores Grascos
fcripiifle, .quae Diodorus dc montibus intellexit. Silvse igitur magnitudinem cum
exhoc Diodoriloco, tumexCacfare ac Plinio fummatim perfpeximus. videami»
nunc, quxmembratim de eademfint tradita. Cafar, locomodo citato , propter
omnem laevam Danubii ripam eam porrigit, ab Helvctiis & Rheno initiumejus
fumcns. Ariftotcles, in Mirandis, Danubii fonteisin eanarrat. Wi 'A, ^ rh f^oii
favQ. ck TBdv EpKxwiav KaXttfS^oov 'pvfjtcov, %Q<£>1. id eft : Feritnt ey iftrum , ex
4° Hercymis profluemem falttbus, fci- ,,V. Strabo quum hoc ab antiquioribus fcriptori-
busaccepiflet, audifletque poftea Hercynium faltumeum, ceupeculiari vocabulo,
adpellari, qui Bojohamum cingeret, ipfum Bojohsemum prope fonteis Danubii
ftatuit. ficenim de Bojohacmo lib. vi 1 : e"^ 'j <sfa<rw cwTtjv% n l^^a rr^yij, <c *i t2
tflwx. Prope hanc regionem Danubii eft fons > & item Rbeni. Ammianus Marcel-
linus, lib. xxi, eam lilvam, quae hodie ad Danubii fontemadpellatur Nigrafiha,
vnlgo Gcrmanis der Schrvar^ rvald, Martianas vocat s 1 l v a s . Discedens +
inquit, inter hxcluliantti a Rauracis, Salluliium prafecJumpromotum remifit in Galliai.
' & mox: Profeffurus itaque per CMartianasJilvas, viasque juntlas iflri fluminis ripis,
inter fubita vehementer incertus, id verebatur, ne contemtus, ut comitantibusp^attcis, mul-
50 tttudinemoffenderetrepuguantem. Tabula: itinerarra: eodem fitu dicitur fingulari nu-
mero Silva Marciana. Vocabulum id unde deduclum fit, haud facile di-
xerim. non Latinam tamen habere originem, a Marte, vel Martioaliquo , indecol-
ligo,quodin Germanico filvafuit folo. Nccdubito, quinck: Germanorum voca-
dulum Stvarz, & Romanorum fjiiartiana eamdem originem habuerint. Iam ve-
ro multo probabilius eft, Romanos Germanieum, five Allemanicum vocabulurrt
Smr&