DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9325#0905
2zo PHILIPPI CLVVERII
omninm in Eur.opap/aximos ejfe acccpimm, mult/t infuU obtenduntur, quarum maxima vo-
catur Btitannia. Non totius intcllcxit Europae Ariftotcleseffe maximos monteis Her-
cinios; fcd Trarisiftriana:, fiveTrarisdanuDiahseplagae tantum ; quiain feptemtrio-
nalcm dccurrcbant occanum amncs, quos Plinius dicto loco nominat. At non
finxiflefibi Ariltotclem nomen hoc Herciniorum montium ; fed re vcra antiquifli-
mis tcmporibus ficfuUfeadpellatumprxdiclium jugum, teftis eft is mons, qur, Bru-
nesviccnfem ducatum ameridic claudcns, inhancufque diem vulgo vocatur der
Harz,. nam hocnomenhodieque ipfi magis tribuitur jugo, quamfil-vae fuperfufae.
Ccterum partcs hujus Hcrcynii jugi varie adpcllata? funt; quas mox oftcndam,
li antca eos montcis paucis indicavcro, qui Danubii fontibus propiores. hinc e- 10
niminitium capcre commodilfimum videtur, utiordinc omnia perfequens, tan-.
dcm in ultimo fcptcmtrionedefinam .
Au£tor igitur nofter, fub initium de Germania : Danubim molli & clemen-
ter edito montis Abnoke \ugo effufm . Plinius lib. iv , cap. xn, de eodem amne :
Ortm hic in Germania \ugts montis <^Abnoba, ex adverfo Raurici GalJU opidi, muJtts
uit.ra Alpes miiltbm. Feftus Avicnus, inorbis terrce dcfcriptione:
Abnoba mons ifiro pater efl: cadit Abnobji hiatu .
Ptoletrmis in Gcrmania; Tm <J]ji chi'(odx.iTuv tJw nppaviciv optoov ovoptcni-mtg. 151
tu 7i kptiftyjci,, £ lchui KctAa^Ja ~Lapfjta.-nKct, tu of&uivvuci rols t\'X7nois, tu v7no tIw
KttyaXluj tS Aava0ta ' 5 7» aa.xijj.tva, Avvo&a.. Id cft: 'JMontittm verh , cjui Ger-
maniam dispefcunt, cinguntque, nominatiftmi funt \am dicli, ejui proprie adpellantur 2.0
Sarmatici • iiem cjni icUm cum ^Aiptbus nomen habent, fepra fontem Danubii: deint
cfuibus nomen Aunoba. Male vulgd, vmo rlw Kt(pa,x!w' • id enim alium di-
verfumque ab eo, qui cognominis Alpibus, montem notaret. quod falfum elfe,
ipfa pofitio montis Alpibus cognominis fuper Danubii fontem, juxtagraduslon-
gitudinis latitudinisque, aperte indicat. Cetero vocabulum Avvo(2* male inter-
prctes Latine vertcrunt Attnobi monies ; 8c quidam Aunobii; alii ctiam Anobs :
quafi pluralis eflet numerus 7» Avvofia, opy. quod falfum efle, mox ipfe poftea
arguit Ptolcma.us , ubi eosdem montcis bis adpellat op»? KvvoZaia., Aunob<eos mon-
tets ■ derivativo vocabulo, a primitivo Au'yo/3*, quod fingularis cft numeri, quem- "
admodum idcm jugum Plinio ac Tacito eodem nominc dicitur Abnoba . jm
PtoIema?i interpreteis dcccpir loquutio nova, & percgrinaj qua pluralis nume-
rus jungitur fingtilari, opti t» HaXxfitva, avvo@* , montes vocati Aunoba . verum
hic loquendi modus Ptolemso ctiam alibi haud femel ufurpatus. fic quidpc in
defcriptione Sarmatise kgitur 0 KapwKTJjs op(3^, Carpates mons, & *i JltvK^ e^®-,
Peuce rnons-, quem paullo poft, codem modo ut Aunobam, derivativo vocabu-
lo, ac phuali numero vocat TitvKtva op*i, Peucinos monteis . in defcriptione Rhae-
tite ; r AXmuv tx <sst$s ry 6'Kpa. o£«, id eft, Aipium pars, qu<t eft apud Ocram mon-
tem. Sic Strabo quoque lib. iv, 6 K^&Xas ri op@«», Adula mons. Plurali autcm
numero Ptolema?us ni Kcthipava. ufus eft in Aunoba, quia continuo antea dixe- 40
rat tcc xappictTjKa. op>t , & m opdvvfict rols AX7nois: quod vocabulum oot), five e-
p@~ fingulati numero brevitatis causa ad Aunobam repctcre noluit. Ccterum
m Taciti quibusdam cxemplaribus vocabulum Abnobat corruptum legitur Arneb^i
& in arliquibus Arbon*. unde fcioli quidam nimis temeraria manu aufi funt cor-
rigerc cuncta cxcmplaria, ac fupponere Albon*; quia nunc regio circa Danubii
fontem dicitur Albe. Verum non opus erat, nova fingere vocabula, aut vc-
riora, uti nobis videmur, antiquis aaftoribus fuggerere. id noftri maxime e-
rat operis atquc cura;, uti verum illud nomen, quod prifci Romani in fuisper-
fcripferunt monumcntis, conftaret. Itaquc quum apud Plinium & Avicnum
mons fit (^Abnoba, & apud Ptolemaeum Aunoba , b in confine u commuta- jo
to? dubium nullum efle potcft, quin Tacito etiam idem mons adpellatus fit
jbmba . ut mcliora exemplaria exhibent . Apud iMartianum Capcllam le-
gcbatur hic mons ^sJd novem. pro quo rccle viri eruditi reftituerunt <^dbno-
vam. cx quo haud inepte quidam conjcccrunt, ipfis Germanis montis vocabu-
lum fuifle die Abenovve . a quo Latinis Grascisque fada vocabula Ab-
noba,
omninm in Eur.opap/aximos ejfe acccpimm, mult/t infuU obtenduntur, quarum maxima vo-
catur Btitannia. Non totius intcllcxit Europae Ariftotcleseffe maximos monteis Her-
cinios; fcd Trarisiftriana:, fiveTrarisdanuDiahseplagae tantum ; quiain feptemtrio-
nalcm dccurrcbant occanum amncs, quos Plinius dicto loco nominat. At non
finxiflefibi Ariltotclem nomen hoc Herciniorum montium ; fed re vcra antiquifli-
mis tcmporibus ficfuUfeadpellatumprxdiclium jugum, teftis eft is mons, qur, Bru-
nesviccnfem ducatum ameridic claudcns, inhancufque diem vulgo vocatur der
Harz,. nam hocnomenhodieque ipfi magis tribuitur jugo, quamfil-vae fuperfufae.
Ccterum partcs hujus Hcrcynii jugi varie adpcllata? funt; quas mox oftcndam,
li antca eos montcis paucis indicavcro, qui Danubii fontibus propiores. hinc e- 10
niminitium capcre commodilfimum videtur, utiordinc omnia perfequens, tan-.
dcm in ultimo fcptcmtrionedefinam .
Au£tor igitur nofter, fub initium de Germania : Danubim molli & clemen-
ter edito montis Abnoke \ugo effufm . Plinius lib. iv , cap. xn, de eodem amne :
Ortm hic in Germania \ugts montis <^Abnoba, ex adverfo Raurici GalJU opidi, muJtts
uit.ra Alpes miiltbm. Feftus Avicnus, inorbis terrce dcfcriptione:
Abnoba mons ifiro pater efl: cadit Abnobji hiatu .
Ptoletrmis in Gcrmania; Tm <J]ji chi'(odx.iTuv tJw nppaviciv optoov ovoptcni-mtg. 151
tu 7i kptiftyjci,, £ lchui KctAa^Ja ~Lapfjta.-nKct, tu of&uivvuci rols t\'X7nois, tu v7no tIw
KttyaXluj tS Aava0ta ' 5 7» aa.xijj.tva, Avvo&a.. Id cft: 'JMontittm verh , cjui Ger-
maniam dispefcunt, cinguntque, nominatiftmi funt \am dicli, ejui proprie adpellantur 2.0
Sarmatici • iiem cjni icUm cum ^Aiptbus nomen habent, fepra fontem Danubii: deint
cfuibus nomen Aunoba. Male vulgd, vmo rlw Kt(pa,x!w' • id enim alium di-
verfumque ab eo, qui cognominis Alpibus, montem notaret. quod falfum elfe,
ipfa pofitio montis Alpibus cognominis fuper Danubii fontem, juxtagraduslon-
gitudinis latitudinisque, aperte indicat. Cetero vocabulum Avvo(2* male inter-
prctes Latine vertcrunt Attnobi monies ; 8c quidam Aunobii; alii ctiam Anobs :
quafi pluralis eflet numerus 7» Avvofia, opy. quod falfum efle, mox ipfe poftea
arguit Ptolcma.us , ubi eosdem montcis bis adpellat op»? KvvoZaia., Aunob<eos mon-
tets ■ derivativo vocabulo, a primitivo Au'yo/3*, quod fingularis cft numeri, quem- "
admodum idcm jugum Plinio ac Tacito eodem nominc dicitur Abnoba . jm
PtoIema?i interpreteis dcccpir loquutio nova, & percgrinaj qua pluralis nume-
rus jungitur fingtilari, opti t» HaXxfitva, avvo@* , montes vocati Aunoba . verum
hic loquendi modus Ptolemso ctiam alibi haud femel ufurpatus. fic quidpc in
defcriptione Sarmatise kgitur 0 KapwKTJjs op(3^, Carpates mons, & *i JltvK^ e^®-,
Peuce rnons-, quem paullo poft, codem modo ut Aunobam, derivativo vocabu-
lo, ac phuali numero vocat TitvKtva op*i, Peucinos monteis . in defcriptione Rhae-
tite ; r AXmuv tx <sst$s ry 6'Kpa. o£«, id eft, Aipium pars, qu<t eft apud Ocram mon-
tem. Sic Strabo quoque lib. iv, 6 K^&Xas ri op@«», Adula mons. Plurali autcm
numero Ptolema?us ni Kcthipava. ufus eft in Aunoba, quia continuo antea dixe- 40
rat tcc xappictTjKa. op>t , & m opdvvfict rols AX7nois: quod vocabulum oot), five e-
p@~ fingulati numero brevitatis causa ad Aunobam repctcre noluit. Ccterum
m Taciti quibusdam cxemplaribus vocabulum Abnobat corruptum legitur Arneb^i
& in arliquibus Arbon*. unde fcioli quidam nimis temeraria manu aufi funt cor-
rigerc cuncta cxcmplaria, ac fupponere Albon*; quia nunc regio circa Danubii
fontem dicitur Albe. Verum non opus erat, nova fingere vocabula, aut vc-
riora, uti nobis videmur, antiquis aaftoribus fuggerere. id noftri maxime e-
rat operis atquc cura;, uti verum illud nomen, quod prifci Romani in fuisper-
fcripferunt monumcntis, conftaret. Itaquc quum apud Plinium & Avicnum
mons fit (^Abnoba, & apud Ptolemaeum Aunoba , b in confine u commuta- jo
to? dubium nullum efle potcft, quin Tacito etiam idem mons adpellatus fit
jbmba . ut mcliora exemplaria exhibent . Apud iMartianum Capcllam le-
gcbatur hic mons ^sJd novem. pro quo rccle viri eruditi reftituerunt <^dbno-
vam. cx quo haud inepte quidam conjcccrunt, ipfis Germanis montis vocabu-
lum fuifle die Abenovve . a quo Latinis Grascisque fada vocabula Ab-
noba,